Ονόματα # Ντέρεκ Γουόλκοτ (Derek Walcott)

Ονόματα # Ντέρεκ Γουόλκοτ (Derek Walcott)

Η φυλή μου άρχισε όπως άρχισ' η θάλασσα,

χωρίς ονόματα και χωρίς ορίζοντα,
με χαλίκια κάτω απ' τη γλώσσα μου,
καρφώνοντας αλλιώς με τα μάτια τ' αστέρια.
Αλλά τώρα η φυλή μου είν' εδώ,
στο λυπημένο λάδι των λεβάντινων ματιών,
στις σημαίες των ινδιάνικων αγρών.
Άρχισα χωρίς μνήμη,
άρχισα χωρίς μέλλον,
αλλ' αναζητούσα τη στιγμή
όταν ο νους διχάστηκε απ' έναν ορίζοντα.
Δεν βρήκα ποτέ κείνη τη στιγμή
όταν ο νους διχάστηκε απ' έναν ορίζοντα˙
για τον χρυσοχόο απ' το Μπενάρες,
τον λιθοτόμο απ' την Καντόνα,
όπως η πετονιά βουλιάζει, ο ορίζοντας
βουλιάζει μες στη μνήμη.
Μήπως λειώσαμε μες στον καθρέφτη
αφήνοντας πίσω τις ψυχές μας;
Τον χρυσοχόο απ' το Μπενάρες,
τον λιθοτόμο απ' την Καντόνα,
τον χαλκεργάτη απ' το Μπενίν.
Ένας θαλασσαετός στριγκλίζει από το βράχο
κι η φυλή μου άρχισε σαν τον ψαραετό
μ' εκείνη την κραυγή,
εκείνο το τρομερό δισύλλαβο,
εκείνο το Εγώ!
Πίσω μας ο ουρανός όλος διπλώθηκε στα δυο,
όπως η ιστορία διπλώνεται πάνω απ' την πετονιά,
και ο αφρός όλα μάς τ' άρπαξε
με τίποτα στα χέρια μείναμε,
μόνο μ' αυτό το κομμάτι ξύλο
για να χαράξουμε τα ονόματά μας πάνω στην άμμο,
που η θάλασσα έσβησε ξανά, πάνω στην αδιαφορία μας.
 

(Ντέρεκ Γουόλκοτ, Ποιήματα - Τίτλος πρωτοτύπου: A selection of poems, Μετάφραση Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ & Στέφανος Παπαδόπουλος, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2006.)