Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Η τέχνη και οι τεχνικές του φιλιού (οδηγός για τις γυναίκες)

Η τέχνη και οι τεχνικές του φιλιού (οδηγός για τις γυναίκες)


Είναι παγκοσμίως γνωστό ότι το φιλί είναι το ερωτικό ορεκτικό που οδηγεί σε κάτι πιο... μεγάλο. Με τις άπειρες παραλλαγές που προσφέρει αυτό το ευγενές άθλημα μπορεί και από μόνο του να αποτελέσει μια ολοκληρωμένη καυτή απόλαυση.
Μην σταματάς να τον φιλάς παντού. Εντάξει το στόμα είναι το ποιό εύκολο αλά μην παραμελείς τα φιλιά στα μάτια, τα μάγουλα, το λαιμό, το στήθος, το εσωτερικό των μηρών, τα μπράτσα αλλά και τον αφαλό
Το φιλί – φάντασμα Ακόμη και αυτή η υποψία φιλιού θα τον κάνει να ανατριχιάσει ολόκληρος, ειδικά αν δε δείξεις καμιά βιασύνη. Καθώς κινείσαι προς το μέρος του για μια πιο στενή επαφή, άσε τα χείλη σου να αγγίξουν ανεπαίσθητα τα δικά του και γείρε αισθησιακά το κεφάλι σου προς τη μία πλευρά. Μόλις τα χείλη του ζεσταθούν, πέρασε απαλά από πάνω τους την άκρη της γλώσσας σου και μετά φύσηξε πολύ ελαφρά για να τα δροσίσεις.
Τα ελαφρά τσιμπηματάκια Αυτό το δυναμικό φιλί θα δείξει στο σύντροφό σου ποιος είναι το αφεντικό, ακόμα και πριν ενωθούν τα στόματά σας. Πέρασε το δάχτυλό σου από το περίγραμμα των χειλιών του, από πάνω προς τα κάτω. Όταν φτάσεις στο κάτω χείλος, βάλ' το ανάμεσα στον αντίχειρα και στο δείκτη και τράβηξέ το απαλά προς τα έξω. Μετά πλησίασε και βάλε αυτό το πλούσιο κομμάτι σάρκας μέσα στο στόμα σου. Τα δάχτυλά σου δίνουν μια ασυνήθιστη αίσθηση σκληρότητας, που μερικές φορές οι άντρες αναζητούν στο φιλί.
Το απόλυτο πάθος Αυτό το κόλπο σίγουρα θα του κόψει την ανάσα. Σφράγισε τα χείλη σου πάνω στα δικά του με τέτοιον τρόπο, ώστε να μην υπάρχει κανένα κενό απ' όπου να μπορεί να βγει αέρας, και μετά άνοιξε το στόμα σου και πάρε βαθιά εισπνοή. Κάνε την ανταλλαγή αργά, για να μην τραβάς τον αέρα από τα πνευμόνια του. Μια και θα χρειαστείς τη συνεργασία του για να τα καταφέρεις, φρόντισε να τον ενημερώσεις από πριν για τα σχέδιά σου. Αφού εισπνεύσεις, αντίστρεψε τη διαδικασία, φυσώντας απαλά αέρα μέσα στο στόμα του. Αυτό που κάνει το φιλί τόσο ιδιαίτερο είναι το ότι μοιράζεσαι τη βάση της ζωής, την αναπνοή. Εξαρτάσαι εντελώς από τον άλλο, και έτσι η επαφή γίνεται εξαιρετικά στενή.
Προσοχή, δαγκώνει! Χρησιμοποίησε τα δόντια σου σε κάθε σημείο του σώματος του συντρόφου σου. Βάλε τα χείλη σου κάτω από το λοβό του αφτιού ή κατά μήκος του λαιμού, δαγκώνοντας απαλά και μετά αφήνοντας τη λεία σου. Μπορεί να σου φαίνεται κάπως υπερβολικό, αλλά περίπου το 80% των ανθρώπων δείχνουν να το απολαμβάνουν. Όταν υπάρχει ερεθισμός, το σώμα παράγει ενδορφίνες, οι οποίες μπλοκάρουν τα νεύρα που προκαλούν τον πόνο μετατρέποντάς τον σε ερωτική εμπειρία. Αν φροντίσεις να εναλλάσσεις φιλιά και δαγκώματα, το σώμα του θα βρίσκεται σε απόλυτη ερωτική διέγερση.
Από το φούρνο στην κατάψυξη Αφού τελειώσετε ένα ρομαντικό γεύμα, πρότεινέ του να συνεχίσετε με καφέ και παγωτό. Αυτός ο συνδυασμός ζεστού και κρύου είναι ο καλύτερος λόγος για ατέλειωτα φιλιά. άρχισε ρουφώντας λίγο καφέ για να ζεστάνεις τα χείλη σου και μετά γύρνα στον καλό σου και δώσ' του ένα παθιασμένο γαλλικό φιλί. Πριν συνέλθει από το σοκ, φάε μια κουταλιά παγωτό και επανάλαβε. Η εναλλαγή της θερμοκρασίας και της γεύσης του φιλιού προκαλεί την ενεργοποίηση δύο διαφορετικών νευρικών κέντρων με μία μόνο κίνηση. Είναι μια έκρηξη αισθήσεων γι' αυτόν.
Το κυνήγι του θησαυρού Αν προσπαθείς να ξεθάψεις τις κρυμμένες ερωτογενείς του ζώνες, αυτό το φιλί είναι ο καλύτερος τρόπος για να το πετύχεις. Ξεκίνα από τη βάση του λαιμού και κατέβα προς τα κάτω, στο στέρνο, στο στομάχι, φτάνοντας μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών του - χωρίς όμως ούτε στιγμή να σηκώσεις τα χείλη σου από το δέρμα του. Ασε τη γλώσσα σου να παίζει ανάμεσα στα χείλη σου και να κάνει μικρούς κύκλους καθώς περιπλανιέσαι πάνω του. Στο μεταξύ σημείωνε νοερά σε ποιες περιοχές το απολαμβάνει περισσότερο. Μόλις φτάσεις στο τέλος της αποστολής σου, ξαναγύρισε στην αρχή, αφιερώνοντας περισσότερο χρόνο στις πιο ευαίσθητες περιοχές που ανακάλυψες. Oι ερωτογενείς ζώνες διαφέρουν όχι μόνο από άντρα σε άντρα, αλλά και από μέρα σε μέρα. Μ' αυτό το είδος φιλιού βρίσκεις όλα τα σωστά σημεία του σώματός του που διψούν για άγγιγμα.
O ψίθυρος Ένας ελαφρύς αναστεναγμός την ώρα που τον φιλάς στο λαιμό όχι μόνο τον πληροφορεί ότι βρίσκεσαι στο δρόμο προς τον παράδεισο, αλλά τον γαργαλάει με τέτοιον τρόπο, που θέλει όλο και περισσότερα. Η φωνή σου δημιουργεί μια δόνηση που αισθάνεται έντονα πάνω στο δέρμα του. Ξεκίνα με το στόμα σου από το σημείο που αρχίζει η κάτω γνάθος και, καθώς προχωρείς προς την άλλη άκρη, κάνε ένα απαλό γουργούρισμα για να στείλεις ηλεκτρικά κύματα σε όλο του το σώμα. Άλλαζε τον τόνο της φωνής σου από βαθύ σε ψιλό και μπορείς να του προκαλέσεις ποικιλία συναισθημάτων.
Τα κόλπα της γλώσσας Με κάθε διείσδυση που κάνει ο σύντροφός σου κατά το σεξ, ο πόθος του ανεβαίνει. Δώσ' του μια στοματική εκδοχή αυτής της κίνησης μέσα έξω και τα αποτελέσματα θα είναι εντυπωσιακά. Για να το πετύχεις, βγάλε τη γλώσσα σου και γλίστρησέ την απαλά ανάμεσα στα μισάνοιχτα χείλη του. Μιμήσου με φιδίσιες κινήσεις την ερωτική συνεύρεση και η ηδονή και των δύο θα διπλασιαστεί.

Πηγή: http://www.entercity.gr/content/view/1025/224/

Κι όμως, άνδρες και γυναίκες είναι και οι δύο από τον πλανήτη Γη.....!!!!!!!

Κι όμως, άνδρες και γυναίκες είναι και οι δύο από τον πλανήτη Γη.....!!!!!!!

                

Άνδρες και γυναίκες θεωρείται παραδοσιακά ότι χαρακτηρίζονται από τόσο διαφορετικά στοιχεία προσωπικότητας, ώστε θα μπορούσαν κάλλιστα να προέρχονται από διαφορετικούς πλανήτες. Η ιδέα, ωστόσο, ότι τα δύο φύλα είναι εντελώς διαφορετικά καταρρίφθηκε πρόσφατα από μία έρευνα η οποία έδειξε ότι χαρακτηριστικά όπως η ενσυναίσθηση δεν είναι κτήμα μόνο του ενός φύλου.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι παρόλο που υπάρχουν μικρές διαφορές στο μέσο όρο μεταξύ ανδρών και γυναικών σε ό,τι αφορά κάποια χαρακτηριστικά όπως η επιθετικότητα, οι ομοιότητες μεταξύ των δύο ομάδων είναι τόσο μεγάλες ώστε κανένα γνώρισμα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανδρικό ή γυναικείο.
Τα ευρήματα αυτά εξηγούν γιατί τα ζευγάρια ομοφυλοφύλων ανδρών και γυναικών καυγαδίζουν για τα ίδια πράγματα για τα οποία καυγαδίζουν και οι ετεροφυλόφιλοι. Δεν είναι το φύλο αλλά τα προσωπικά χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου αυτά που δημιουργούν τριβές στις σχέσεις, λένε οι ψυχολόγοι.
Στο Περιοδικό Προσωπικότητας και Κοινωνικής Ψυχολογίας (Journal of Personality and Social Psychology) οι ερευνητές δήλωσαν: “Ενάντια στους ισχυρισμούς δημοφιλών τίτλων της εκλαϊκευμένης ψυχολογίας όπως 'Άντρες από τον Άρη, γυναίκες από την Αφροδίτη'' είναι αναληθές το ότι άνδρες και γυναίκες σκέφτονται σχετικά με τη σχέση τους με ποιοτικά διαφορετικούς τρόπους”.
Οι ψυχολόγοι ξαναανέλυσαν δεδομένα από 13 πρότερες έρευνες, οι οποίες είχε προηγουμένως θεωρηθεί ότι έβρισκαν σημαντικές ψυχολογικές διαφορές μεταξύ των φύλων, και οι οποίες γενικά βασίζονταν σε απαντήσεις ερωτηματολογίων. 
Συνολικά ανέλυσαν δεδομένα από 13.300 ανθρώπους, τα οποία συμπεριελάμβαναν πληροφορίες σχετικά με 122 χαρακτηριστικά, όπως σεξουαλικότητα και οικειότητα. Επίσης ανέλυσαν τα “πέντε μεγάλα” χαρακτηριστικά που καθορίζουν την προσωπικότητά μας: εξωστρέφεια, ανοιχτοσύνη, ευσυνειδησία, τερπνότητα και συναισθηματική σταθερότητα.
Αυτό που βρήκαν είναι ότι, παρόλο που κάποιες στερεοτυπικές δραστηριότητες, όπως το μποξ ή η χρήση καλλυντικών, ήταν πολύ συχνότερες μεταξύ ατόμων του ενός από τα δύο φύλα, ένας τέτοιος διαχωρισμός δεν υπήρχε για τα περισσότερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας.
Πολλοί από τους άρρενες συμμετέχοντες βρέθηκαν να έχουν ανεπτυγμένη ενσυναίσθηση, μία ιδιότητα η οποία παραδοσιακά θεωρείται “θηλυκή”, ενώ συχνά οι γυναίκες ήταν καλές στα μαθηματικά, κάτι που λέγεται πως είναι “αρσενικό” ταλέντο.
Υπήρχαν γενικώς διαφορές μεταξύ των φύλων κατά μέσο όρο, αλλά ουσιαστικά σε όλες τις κατηγορίες υπήρχε μεγάλη διαφοροποίηση εντός του κάθε φύλου, κάτι που σημαίνει ότι κανένα χαρακτηριστικό δεν μπορεί να “περιγράψει” κάθε φύλο.
Τα άτομα που έφεραν ένα άκρος στερεοτυπικό αποτέλεσμα σε μία κατηγορία δεν έφεραν απαραιτήτως το ίδιο αποτέλεσμα σε άλλες κατηγορίες, δηλαδή ένας άντρας με υψηλή επιθετικότητα μπορεί να μην είχε σε μεγαλύτερο βαθμό από μια γυναίκα άλλα χαρακτηριστικά που θεωρούνται “αρσενικά”, όπως η ικανότητα στα μαθηματικά, πρόσθεσαν οι ερευνητές.
Ο καθηγητής Χάρυ Ρέις (Harry Reis) του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ (Rochester University), ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, είπε: “Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα φύλα ως ξεχωριστές κατηγορίες. 
''Αγόρι ή κορίτσι;'' είναι η πρώτη ερώτηση που τίθεται στους γονείς ενός νεογέννητου, και το φύλο παραμένει κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου ως το πιο επίμονο χαρακτηριστικό που χρησιμοποιείται για να διαχωρίσει κατηγορίες μεταξύ των ανθρώπων. 
Αυτό που βρήκαμε είναι ότι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, οι άντρες και οι γυναίκες δεν ανήκουν σε διαφορετική κατηγορία. Ίσως υπάρχουν χαρακτηριστικά που διαθέτουν περισσότερο οι άντρες ή οι γυναίκες, αλλά δεν ισχύει το ότι άνδρες και γυναίκες είναι ουσιαστικά και δραματικά διαφορετικοί μεταξύ τους σε αυτά τα ίδια χαρακτηριστικά.”
Ιωάννα Αρκά 

Πιες τη ζωή στην πληρότητά της.......!!!

Πιες τη ζωή στην πληρότητά της.......!!!

                 
Ένα απόγευμα στον Παράδεισο, στο πιο γνωστό από όλα τα καφέ, ο Λάο Τσε, Ο Κομφούκιος και ο Βούδας κάθονται και συζητούν. Ο σερβιτόρος έρχεται με ένα δίσκο με τρία ποτήρια χυμό που τον ονομάζει “Ζωή” και τους τον προσφέρει.
O Βούδας κλείνει αμέσως τα μάτια του και αρνείται λέγοντας: «Η ζωή είναι δυστυχία».
Ο Κομφούκιος μισοκλείνει τα μάτια του. Είναι οπαδός της μέσης οδού, συνήθιζε να κηρύττει τη χρυσή τομή, και ζητά από τον σερβιτόρο να του δώσει το ποτήρι. Θα ήθελε να πιεί μια γουλιά, αλλά μόνο μια γουλιά, αφού χωρίς να τη δοκιμάσει πως μπορεί κάποιος να πει ότι η ζωή είναι μια δυστυχία ή όχι; 
Ο Κομφούκιος είχε επιστημονική σκέψη, δεν ήταν ιδιαίτερα μυστικιστής, είχε περισσότερο έναν ορθολογιστικό, γήινο τρόπο σκέψεως. Ήταν ο πρώτος συμπεριφοριστής τον οποίο γνώρισε ο κόσμος, ιδιαίτερα λογικός. Και η στάση του είναι απόλυτα ορθή καθώς λέει: «Πρώτα θα δοκιμάσω μια γουλιά και έπειτα θα πω τη γνώμη μου». Δοκιμάζει μια γουλιά και ύστερα λέει: «Ο Βούδας έχει δίκιο, η ζωή είναι μια δυστυχία».
Ο Λάο Τσε παίρνει και τα τρία ποτήρια και λέει: «Αν κάποιος δεν πιεί όλο το ποτήρι, πως μπορεί να πει οτιδήποτε;» Κατεβάζει λοιπόν και τα τρία ποτήρια κι αρχίζει να χορεύει !
Ο Βούδας και ο Κομφούκιος τον ρωτούν: «Δεν θα πεις κάτι;» Και ο Λάο Τσε λέει: «Αυτό είναι που έχω να πω: το τραγούδι μου και ο χορός μου μιλούν για μένα». Αν δεν δοκιμάσεις ολοκληρωτικά, και πάλι δεν μπορείς να πεις κάτι, επειδή αυτό που ξέρεις είναι κάτι που τα λόγια δεν επαρκούν για να το περιγράψουν.
Ο Βούδας βρίσκεται στο ένα άκρο, ο Κομφούκιος είναι στο μέσον. Ο Λάο Τσε έχει πιει και τα τρία ποτήρια - εκείνο που έφεραν για τον Βούδα, εκείνο που έφεραν για τον Κομφούκιο και εκείνο που έφεραν γι' αυτόν. Τα ήπιε και τα τρία κι έζησε τη ζωή και στις τρεις διαστάσεις τις.
Ζήσε τη ζωή με όλους τους πιθανούς τρόπους, μην επιλέγεις τον έναν έναντι του άλλου, και μην προσπαθείς να είσαι στο μέσον. Μην προσπαθείς να εξισορροπήσεις. Η ισορροπία είναι κάτι που καλλιεργείται. Η ισορροπία είναι κάτι που προκύπτει μέσα από την εμπειρική βίωση όλων των διαστάσεων της ζωής. 
Η ισορροπία είναι κάτι το οποίο συμβαίνει, δεν είναι κάτι στο οποίο θα οδηγήσουν οι προσπάθειές σου. Εάν την επιφέρεις με τις προσπάθειές σου θα είναι ψευδής, καταναγκαστική. Και θα εξακολουθείς να είσαι σε ένταση, δε θα χαλαρώσεις, γιατί πως μπορεί ένας άνθρωπος που προσπαθεί να ισορροπήσει στο μέσον να είναι χαλαρός; Θα φοβάσαι πάντοτε ότι αν χαλαρώσεις μπορεί να αρχίσεις να κινείσαι προς τα δεξιά ή τα αριστερά. 
Το πιο πιθανό είναι να παραμείνεις αγχωμένος, και το να μείνεις αγχωμένος ισοδυναμεί με το να χάσεις την ευκαιρία σου, να χάσεις το δώρο της ζωής.
Μη είσαι τσιτωμένος! Μην ζεις τη ζωή σύμφωνα με αρχές. Ζήσε τη ζωή στην πληρότητά της, πιες τη ζωή στην πληρότητά της! Ναι, μερικές φορές η γεύση της είναι πιο πικρή· ε, και λοιπόν; Αυτή η γεύση της πικρίας θα σε βοηθήσει να αντιληφθείς και τη γλυκύτητά της. 
Θα είσαι σε θέση να αντιληφθείς τη γλυκύτητά της μόνο αν έχεις γευτεί την πικρία της. Κάποιος που δεν ξέρει πώς να κλαίει δεν θα ξέρει πώς να γελάει. Κάποιος που δεν μπορεί να χαρεί ένα βαθύ γέλιο, ένα ξεκαρδιστικό γέλιο, τα δάκρυα του θα είναι κροκοδείλια. Δεν μπορούν να είναι αληθινά, δεν μπορούν να είναι αυθεντικά.
Δεν διδάσκω τη μέση οδό, διδάσκω την ολοκληρωτική οδό. Τότε μόνο η ισορροπία προκύπτει από μόνη της, και τότε η ισορροπία αυτή χαρακτηρίζεται από ομορφιά και μεγαλείο. Δεν την έχεις εξαναγκάσει, έχει απλά έλθει. Μετατοπιζόμενος με ευγνωμοσύνη προς τα αριστερά, προς τα δεξιά ή στο μέσον, η ισορροπία έρχεται σιγά – σιγά μέσα σου, ακριβώς επειδή παραμένεις απροσδιόριστος. 
Όταν έρχεται η στεναχώρια ξέρεις ότι θα περάσει, και όταν έρχεται η χαρά ξέρεις ότι θα περάσει κι αυτή. Τίποτε δεν μένει το ίδιο, τα πάντα αλλάζουν. Το μόνο που μένει σταθερό είναι η δική σου παρουσία. Αυτή η παρουσία είναι που φέρνει την ισορροπία. Αυτή η παρουσία είναι η ισορροπία.
Osho

Πώς οι σκέψεις θα γίνουν πράξεις......!!!

Πώς οι σκέψεις θα γίνουν πράξεις......!!!


Δεν γίνεται να έχουμε κάποια επιθυμία χωρίς να έχουμε την δύναμη να την πραγματοποιήσουμε...και αν δεν πραγματοποιηθεί σημαίνει ότι δεν το θελήσαμε αρκετά.

Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ψυχολογίας είναι αυτή που μας γνωρίζει το πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της σκέψης. Οτιδήποτε έχει πετύχει κάποιος άνθρωπος στο παρελθόν μπορεί να πετύχει ακόμα περισσότερα. Σκέπτεστε εκείνο που θέλετε διαρκώς και έντονα; Ασφαλώς θα το αποκτήσετε, πάντα βέβαια σε λογικά πλαίσια.
Παρατηρήστε για λίγο τις σκέψεις που είχατε στο μυαλό σας μέχρι σήμερα και θα δείτε ότι εκείνα που σκεφτόσασταν περισσότερο, αυτά συνέβησαν.
'Οταν σκεφτόμαστε αρνητικά, τη φτώχεια, τον φόβο, την αρρώστια, όταν σκεφτόμαστε μίζερα και τα βάζουμε με την τύχη και την κοινωνία, τότε όλα αυτά που σκεφτόμαστε σίγουρα θα μας χτυπήσουν την πόρτα.
Είμαστε ότι σκεφτόμαστε...επομένως μπορούμε να γίνουμε ευτυχισμένοι όταν διαρκώς σκεφτόμαστε ότι θα αποτύχουμε;
Βέβαια οι σκέψεις μας επηρεάζονται αρνητικά και από γεγονότα που δεν καταλαβαίνουμε εκείνη τη στιγμή αλλά καταγράφονται υποσυνείδητα, π.χ τα μουσικά μας ακούσματα, οι στίχοι κάποιων αρρωστημένων δημιουργών.
Είναι δυνατόν να είμαστε αισιόδοξοι όταν το 90% των τραγουδιών που ακούμε έχουν στίχο όπως π.χ ''σφάξε με'', ''λιώστε με'', ''πόνεσέ'' με, ''γύρνα πίσω γιατί θα πέσω από τον όγδοο όροφο'' κ.λ.π;  Σίγουρα όχι !
Όλοι όσοι διέπρεψαν στη ζωή τους είχαν θετική σκέψη και διαρκώς σκέφτονταν την επιτυχία μέχρι που το κατάφεραν. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν ούτε πιο τυχεροί ούτε πιο προνομιούχοι σε σχέση με εμάς. Το μεγάλο λάθος που ταλαιπωρεί τους περισσότερους ανθρώπους είναι ότι ζητούν χίλια δύο πράγματα αλλά δεν εννοούν να αλλάξουν τον εαυτό και τις σκέψεις τους.
Βέβαια όλα αυτά υπό έναν όρο. Σκέψεις και εργασία χωρίς προσπάθεια και εργασία χωρίς σκέψεις δεν έχουν καμμία αξία.
Ψυχοθεραπευτής

Ελευθερώστε τα συναισθήματα που κρύβει το σώμα σας.....!!!

Ελευθερώστε τα συναισθήματα που κρύβει το σώμα σας.....!!!

Σώμα και συναισθήματα : η αλληλένδετη και αμφίδρομη σχέση τους χαρίζει δύναμη και δίνει νόημα και αξία στη ζωή μας.
Το σώμα συνιστά αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης δράσης και μια σύνθετη ψυχοσυναισθηματική οντότητα, που διαδραματίζει ενεργό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τις κοινωνικές σχέσεις. Δεν συνιστά μόνο ένα αμετάβλητο και βιολογικό αντικειμενικό στοιχείο αλλά και μια ζωντανή υποκειμενική πραγματικότητα.
Μέσω του σώματος βιώνουμε και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο : όπως έχει χαρακτηριστικά αναφέρει ο Γάλλος φιλόσοφος Maurice Merleau - Ponty ''το σώμα μας είναι για τον κόσμο ό,τι και η καρδιά για τον οργανισμό'' (1962), είναι ο τρόπος του να είναι κανείς στον κόσμο (being-in-the-world), συνιστά την ίδια την άποψη που έχουμε για τον κόσμο.
Δεν είμαστε απλοί παρατηρητές του κόσμου, λόγω του γεγονότος ότι είμαστε πάντα δεμένοι με μια ζωντανή σχέση με αυτόν, η οποία είναι θεμελιωμένη στη δραστηριότητα του σώματος. Παράλληλα, μεταφέροντας μηνύματα προς το κοινωνικό περιβάλλον για τα ατομικά χαρακτηριστικά και τη μοναδικότητά μας, το σώμα συνιστά κύριο συστατικό της ταυτότητας του ατόμου και αναπόσπαστο στοιχείο έκφρασης και προβολής της προσωπικότητας και του εαυτού.
Τα συναισθήματα, ως μια επιμέρους διάσταση του σωματοποιημένου υποκειμένου, διαπερνούν κάθε πλευρά της ανθρώπινης εμπειρίας και όλες τις κοινωνικές σχέσεις. Αποτελούν τρόπους εξωτερίκευσης της εσωτερικής κατάστασης του ατόμου και αναπόσπαστα στοιχεία της κοινωνικής έκφρασης, αφού μέσω των συναισθημάτων βιώνουμε την κοινωνικότητά μας και συμμετέχουμε στις κοινωνικές μας επαφές.
Τα συναισθήματα αφενός λειτουργούν ως η ''κόλλα'' που φέρνει τους ανθρώπους κοντά και καθιστά βιώσιμες τις κοινωνικές και πολιτιστικές δομές και αφετέρου είναι αυτά που μπορούν να οδηγήσουν τα άτομα σε αντίθετη πορεία, δηλαδή να ''γκρεμίζουν'' τις κοινωνικές δομές και να αμφισβητούν τις πολιτιστικές παραδόσεις.
Με τον τρόπο αυτό η εμπειρία, η συμπεριφορά, η αλληλεπίδραση και η οργάνωση είναι συνδεδεμένες με την κινητοποίηση και την έκφραση των συναισθημάτων. Ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Randall Collins (1990) χρησιμοποίησε τον όρο ‘συναισθηματική ενέργεια’ προκειμένου να σχολιάσει τον τρόπο με τον οποίο το συναίσθημα οδηγεί την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Τα συναισθήματα συνιστούν κινητήριο δύναμη της ανθρώπινης ύπαρξης, όχι μόνο επειδή κυβερνούν τις υποκειμενικές ατομικές εμπειρίες, αλλά επειδή ενεργοποιούν επίσης την ανταπόκριση των άλλων, διευκολύνοντας την κοινωνική αλληλεπίδραση.
Στη σύγχρονη κοινωνία της ανασφάλειας, της επικινδυνότητας και της αλλοτρίωσης, η απογοήτευση και η αβεβαιότητα για το μέλλον δημιουργεί συχνά μια κενότητα συναισθημάτων, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τα σύγχρονα άτομα να φτάνουν πολλές φορές στο σημείο να φοβούνται ακόμα και να αισθανθούν, αναστέλλοντας και καταπιέζοντας τα συναισθήματά τους ή ακόμα και ‘κοιμίζοντάς’ τα.
''Σύμμαχος'' των ''ναρκωμένων'' συναισθημάτων υπήρξε η καταναλωτική κουλτούρα, στο πλαίσιο της οποίας είχε δοθεί έμφαση στην εξωτερική εμφάνιση του σώματος, δηλαδή του φαίνεσθαι, και στην κατανόηση της προσωπικής ανάπτυξης από την άποψη της επίδειξης, αγνοώντας τη συναισθηματική σφαίρα της ανθρώπινης ύπαρξης και προωθώντας τη ''ρηχότητα'' και την  ''επιδερμικότητα''.
Με τη σημερινή οικονομική κρίση να επηρεάζει αρνητικά το βιοτικό επίπεδο όλων, οι πολλαπλές απογοητεύσεις και ματαιώσεις, τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, οδηγούν τα άτομα σε αρνητικές σκέψεις, με αποτέλεσμα να πορεύονται χωρίς ελπίδες και χωρίς προσδοκίες.
Αυτό έχει ως συνέπεια συχνά να ‘βουλιάζουν’ μέσα σε μια αυστηρή και μοιρολατρική προσέγγιση της ζωής και να χρησιμοποιούν το μυαλό τους για να παραμένουν σε μια κατάσταση άγχους ή ακόμα χειρότερα παθητικότητας, απόσυρσης και παραίτησης από τη ζωή.
Έτσι, σήμερα, χρειάζεται περισσότερο από ποτέ τα σύγχρονα άτομα να αφυπνίσουν τα συναισθήματά τους, τα οποία ‘κατοικούν’ μέσα στο σώμα τους και δεν αγοράζονται με καμία τιμή : πρόκειται για ένα εσωτερικό ''περιουσιακό στοιχείο'' που κανένας δεν μπορεί να τους αφαιρέσει και για έναν πλούτο που δεν τελειώνει ποτέ.
Ακόμη και η απελευθέρωση αρνητικών συναισθημάτων, όπως της θλίψης, της πικρίας, του άγχους, του θυμού, της οργής, μπορεί να δημιουργήσει θετικά αποτελέσματα αν τα άτομα μάθουν να τα διαχειρίζονται και να τα εκφράζουν με παραγωγικό τρόπο.
Η βίωση όσο γίνεται περισσότερων συναισθημάτων και η εξωτερίκευση και έκφρασή τους μπορεί να αποτελέσει μια ανεξάντλητη πηγή δύναμης και ένα στήριγμα στις δυσκολίες της σύγχρονης καθημερινότητας. Η ενέργεια των συναισθημάτων μετατρέπεται σε έμπνευση και δημιουργία, με αποτέλεσμα όσο περισσότερες συναισθηματικές εμπειρίες βιώνουν τα άτομα τόσο περισσότερες δυνατότητες προσωπικής ανάπτυξης να έχουν.
Μέσω της αφύπνισης των συναισθημάτων τους, τους δίνεται η δυνατότητα να βελτιώσουν τόσο τη σχέση τους με τον εαυτό τους όσο και την αλληλεπίδρασή τους με τον εξωτερικό κόσμο και να αποκτήσουν μια πιο θετική αντίληψη για την ίδια τη ζωή.
Η βίωση, η εκδήλωση και η ενίσχυση θετικών συναισθημάτων, όπως της χαράς, της ελπίδας, της υπομονής, της αγάπης, του ενθουσιασμού, αλλά και του δυναμισμού, της αυτοπεποίθησης, της αυτοεκτίμησης, μπορεί να προσφέρει στα άτομα πολλαπλά οφέλη και σημαντική βελτίωση τόσο σε επίπεδο υγείας όσο και σε επίπεδο ευκαιριών για εξέλιξη σε όλους τους τομείς της ζωής τους : από την οικοδόμηση περισσότερο ποιοτικών διαπροσωπικών σχέσεων μέχρι τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στο χώρο εργασίας τους.
Επιπλέον, βάζοντας το συναίσθημα του πάθους σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους, παύουν να είναι θεατές της ζωής και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για περισσότερη ευτυχία, αφού ο πραγματικός κίνδυνος βρίσκεται στην παραίτηση.
Η αφύπνιση των συναισθημάτων μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για την ενεργοποίηση του σώματος και να ωθήσει τα άτομα να βιώσουν με δυναμικό τρόπο το σώμα τους, ανατρέποντας το φαινόμενο της απάθειας και της αδράνειας και αποκλείοντας το φόβο από τη ζωή τους. Εκτιμώντας αυτά που μπορεί να τους προσφέρει το σώμα τους και όλα όσα μπορούν να κάνουν με αυτό, τα σύγχρονα άτομα έχουν τη δυνατότητα να βιώσουν με πιο ευχάριστο και ξεχωριστό τρόπο την καθημερινότητά τους. 
Μέσω της βίωσης απλών και ανέξοδων σωματικών εμπειριών και δραστηριοτήτων, όπως της άθλησης, του υγιεινού τρόπου ζωής, της αξιοποίησης ενός χόμπι ή της έναρξης μιας νέας και πρωτόγνωρης ασχολίας, του έρωτα, της φιλίας και γενικότερα των διαπροσωπικών σχέσεων, τα άτομα μπορούν να απολαύσουν το σώμα τους και να το κρατήσουν ζωντανό, αντλώντας από αυτό θετικά συναισθήματα.
Επιπλέον, η ανιδιοτελής προσφορά, δηλαδή ο εθελοντισμός, ο οποίος βρίσκεται στη βάση της ενσυναίσθησης, της ικανότητάς μας να συμμετέχουμε στη συναισθηματική εμπειρία του άλλου, μπορεί να προσφέρει στα άτομα έντονη εσωτερική ικανοποίηση και πληρότητα.
Αξιοποιώντας τις δυνάμεις που έχει το σώμα και μεγιστοποιώντας τις δυνατότητές του, δίνεται στα άτομα η δυνατότητα όχι μόνο να εκφραστούν αποτελεσματικότερα με το σώμα τους στις κοινωνικές τους σχέσεις, αλλά και να αντιδράσουν, αλλάζοντας όλους τους ανασταλτικούς παράγοντες που θεωρούν ότι τους ‘κρατούν πίσω’.
Η κατανόηση του σώματος όχι μόνο ως βιολογικής ύπαρξης αλλά και ως μιας ενεργητικής και δυναμικής οντότητας μπορεί να παράγει τόσο την ατομική όσο και την κοινωνική δράση ανάλογα με τη θέληση και τα συναισθήματα του ζωντανού υποκειμένου.
Συνειδητοποιώντας ότι τα πάντα είναι συνέπεια της ενσώματης ύπαρξής τους και έχοντας ως εργαλεία αντίστασης τα συναισθήματά τους, τα άτομα μπορούν να αποκλείσουν οποιαδήποτε επιρροή ή άσκηση εξουσίας και να διαχειριστούν το σώμα τους ως ένα δυναμικό στοιχείο που εξελίσσεται σε σχέση με τις επιθυμίες τους.
Ακούστε τη ''φωνή''  των συναισθημάτων σας…δώστε τον λόγο στο σώμα σας!
Κοινωνιολόγος, Διδάκτωρ Ψυχολογίας

Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι σε ένα συλλογικό επίπεδο συνειδητότητας.....!!!!!!

Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι σε ένα συλλογικό επίπεδο συνειδητότητας.....!!!!!!


Οι άνθρωποι που λειτουργούν μέσα από ανώτερα επίπεδα ενέργειας ασκούν ενδυναμωτική επίδραση στο σύνολο. Αντίθετα εκείνοι που λειτουργούν σε κατώτερα επίπεδα, η επίδρασή τους είναι αποδυναμωτική. Ας δούμε ποια είναι η διαφορά μεταξύ των δυο :
Εκείνοι που λειτουργούν μέσα από χαμηλότερες δονήσεις δεν μπορούν να διακρίνουν την αλήθεια από το ψέμα. Μπορεί κανείς να τους επηρεάσει εύκολα, να τους υπαγορεύσει πώς να σκέφτονται, ποιόν να μισούν, ποιόν να αγαπούν, τι να πράξουν.
Μπορούν εύκολα να παρασυρθούν σαν τα πρόβατα, σε μια μαζική νοοτροπία βασισμένη σε ασήμαντες λεπτομέρειες, όπως ο συγκεκριμένος τόπος που γεννήθηκαν, τα όσα πίστευαν οι γονείς και οι πρόγονοί τους, το σχήμα των ματιών τους, το χρώμα τους και πάρα πολλούς άλλους παράγοντες. Λειτουργούν μέσα από το θυμό, το φόβο, τη λύπη,την απάθεια, την ενοχή, την ντροπή, το μίσος, τηνκριτική και γενικότερα τα αρνητικά συναισθήματα.
Αποτελούν το 87% της ανθρωπότητας!
Εκείνοι που κινούνται σε ανώτερα ενεργειακά επίπεδα λειτουργούν με αγάπη, καλοσύνη,αρμονία, δε βιώνουν συναισθήματα αντίφασης και διαχωρισμού, σέβονται κάθε μορφή ζωής, δεν αντιστέκονται, είναι σε επαφή με το βαθύτερο εαυτό τους και έτσι διατηρούν πάντα τηνεσωτερική τους ισορροπία και γαλήνηανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούν γύρω τους. 
Αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι, αποτέλεσαν και αποτελούν, το αντίβαρο για την αρνητική επιρροή των ανθρώπων κατώτερης ενέργειας. Αυτό δε συμβαίνει σε αντιστοιχία ένα-προς-ένα, από τη στιγμή που το 87% της ανθρωπότητας κινείται στις κατώτερες αποδυναμωτικές συχνότητες. Ας δούμε λοιπόν σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν γίνει, πως αντισταθμίζονται οι κατώτερες συχνότητες:
Ένα άτομο που ζει και δονείται στην ενέργεια της αισιοδοξίας και της προθυμίας να μην κρίνει τους άλλους, θα εξισορροπήσει την αρνητική ενέργεια 90.000 ατόμων που κινούνται στα κατώτερα, αποδυναμωτικά επίπεδα!
Ένα άτομο που ζει και δονείται στην ενέργεια της καθαρής αγάπης και του σεβασμού για κάθε είδος ζωής θα εξισορροπήσει την αρνητική ενέργεια750.000 ατόμων που κινούνται στα κατώτερα, αποδυναμωτικά επίπεδα.
Ένα άτομο που ζει και δονείται στην ενέργεια τηςφώτισης, της ευδαιμονίας και της άπειρης ειρήνης, θα εξισορροπήσει την αρνητική ενέργεια 10 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Ένα άτομο που ζει και δονείται στην ενέργεια της χάρης, του καθαρού πνεύματος που υπερβαίνει το σώμα, σε ένα κόσμο που δεν υπάρχει δυαδικότητα ή όπου υπάρχει απόλυτη ενότητα, θα εξισορροπήσει την αρνητική ενέργεια 70 εκατομμυρίων ανθρώπων που κινούνται στα κατώτερα, αποδυναμωτικά επίπεδα.
Και το πιο εκπληκτικό :
Ένας και μόνο αβατάρ που ζει στη δική μας ιστορική περίοδο, κινούμενος στο ανώτερο επίπεδο συνειδητότητας, κάποιος στον οποίο θα άρμοζε ο τίτλος του Δασκάλου όπως ο Βούδας και ο Χριστός, θα εξισορροπούσε τη συλλογική αρνητική ενέργεια ολόκληρης της σημερινής ανθρωπότητας!
Η αρνητική ενέργεια ολόκληρου του ανθρώπινου πληθυσμού θα οδηγούσε σε αυτοκαταστροφή, αν δεν υπήρχε η εξισορροπητική επίδραση αυτών των ανώτερων ενεργειακών πεδίων !!!
Είναι φανερό λοιπόν το πόσο ζωτικής σημασίας είναι να ανακαλύψουμε τρόπους με τους οποίους θα ενισχυθεί η ανθρώπινη συνειδητότητα, έχοντας επίγνωση της σημασίας της ανύψωσης της συχνότητας των δικών μας δονήσεων.
Ανυψώνοντας τη συχνότητα των δονήσεών μας έστω και λίγο, κάνοντας τακτικά πράξεις αγάπης και καλοσύνης, αρνούμενοι να κρίνουμε τις επιλογές των άλλων, εστιαζόμενοι στο καλό που μπορεί να προσφέρει το μεταμφιεσμένο κακό, μπορούμε ν' αποτελέσουμε αντίβαρο για 90.000 ανθρώπους που ζουν στον πλανήτη και κινούνται στα κατώτερης ενέργειας επίπεδα της ντροπής, του θυμού και του φόβου.
Εναρμονισμένοι με την ανώτερη συμπαντική ενέργεια μπορούμε να γίνουμε όργανα ειρήνης.
Κλείνω με ένα απόσπασμα από την «Αυτοβιογραφία ενός γιόγκι»: «Όσο βαθύτερη είναι η αυτοπραγμάτωση ενός ανθρώπου, τόσο περισσότερο επηρεάζει ολόκληρο το σύμπαν με τις λεπτές πνευματικές του δονήσεις, και τόσο λιγότερο επηρεάζεται ο ίδιος από τη φαινομενική ροή των πραγμάτων».
Εξωτερικές πηγές: DR. WAYNE W. DYER ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ: «Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΗΣ» 2005 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΣΟΠΤΡΟΝ

Το σύμπαν είναι φτιαγμένο από σένα.....!!!!!!!

Το σύμπαν είναι φτιαγμένο από σένα.....!!!!!!!

Η φυσική πραγματικότητα είναι ένας πολυδιαστατικος καθρέπτης.
Εμείς έχουμε ένα θεϊκό πυρήνα,μια ελάχιστη Μονάδα, ένα θεϊκό ά-τομο,ένα θεϊκό σπινθήρα με την έννοια οτι από τη φωτιά του Όλου είμαστε μια σπίθα κατ εικόνα και ομοίωση.
Αυτός ο θεϊκός σπινθήρας είναι σε κίνηση,σε κραδασμό κάτω από ορισμένες συχνότητες.
Κάθε στιγμή εκπέμπουμε "κύματα" δημιουργημένα από τις κραδασμικές μας συχνότητες στη περιβάλλουσα ύλη.
Αυτά τα κύματα έχουν ένταση και συχνότητα,κατευθύνονται προς όλες τις κατευθύνσεις και έχουν κέντρο εμάς.
Ανάλογα την ένταση και συχνότητα, ενεργοποιούν,θέτουν σε κίνηση την αδρανή ύλη που μπορούν να επηρεάσουν, πριν χασουν από την αντίσταση των επίπεδων πυκνότητας της ύλης, τη διάρκεια τους.
Έτσι σχηματίζεται γύρω από τον πυρήνα μας ένα πεδίο,ένας χώρος που έχει καταληφθεί από της εκπεμπόμενες ενέργειες μας, με ένταση κοντά στο πυρήνα(σώμα)και εξασθένηση της έντασης της ενεργοποίησης της ύλης, στη περιφέρεια(πεδίο Δημιουργίας).
Αυτό το πεδίο είναι σαν ένας θόλος που ξεχωρίζει λόγω της συχνότητας κραδασμών του, από το υπόλοιπο αδρανές η διαφορετικών κραδασμών περιβάλλον.
Αυτός ο θόλος είναι η φυσική πραγματικότητα του καθένα. Αυτός ο θόλος προβολής του εαυτού μας είναι το ιδιωτικό πεδίο δημιουργίας πραγματικότητας του καθένα.
Μέσα σε αυτό το θόλο βιώνει όλες τις εμπειρίες. Μέσα σε αυτό το θόλο έχει χωρέσει 
ΟΛΟ το Σύμπαν που πειραματίζεται το ποσοστό συνείδησης του.
Αυτός ο θόλος προβολής, το δημιουργικό πεδίο, λειτουργεί όπως ένας καθρέφτης. Αντανακλά τις δίκες μας κραδασμικές συχνότητες και εμείς τις διαβάσουμε σαν εικονική πραγματικότητα.
Είναι όπως το μάτι που βλέπει το είδωλο στο καθρέφτη,όχι γιατί υπάρχει στο καθρέφτη, αλλά γιατί οι ακτίνες προβολής μας, ανακλανε στο γυαλί και γυρίζουν πίσω σε μας.
Αλλάζοντας πόζες ΠΡΩΤΑ εμείς, θα αλλάζει το είδωλο μας παράλληλα.
α συγκεκριμένο φάσμα συχνοτήτων που μπορεί να δονηθεί, όμως σε αυτό το φάσμα οι κραδασμικες διαφορές των συχνοτήτων είναι τέτοιες, ώστε μπορεί να βιώνει διαφορετικά πεδία, θόλους, του πυρήνα του,ανάλογα τις συχνότητες που διαλέγει να δονηθεί.
Ανάλογα την πυκνότητα της ύλης , τα πεδία αυτά, διαφέρουν σε μέγεθος λόγω της έλλειψης αντίστασης στα εκπεμπόμενα κύματα.Ενώ στη πυκνότερη ύλη το μέγεθος του πεδίου είναι πολύ κοντά στο κέντρο, στα πιο αραιής πυκνότητας ύλη, τα πεδία,θόλοι είναι τεράστιοι.
Επομένως, επειδή οι συχνότητες που κραδαζεται ο ανώτερος "εαυτός" δημιουργούν τεράστιο πεδίο δημιουργίας λόγω της πολύ αραιής ύλης (αρα και μικρότερης αντίστασης) , όταν στέλνει πληροφορίες στο κατά πολύ μικρότερο πεδίο-θόλο του κατωτέρου εαυτού ,είναι αδύνατο να κατανοηθούν σε μεγάλο βαθμό και να εκδηλωθούν.
Φιλτράρονται μεσω, και κρατιούνται σε δημιουργία μόνο εκείνες οι συχνότητες που μπορεί ο κατώτερος εαυτός (προσωπικότητα, πίστη, θρησκεία, κοινωνία, εγώ, επιθυμίες, ΠΑΡΕΛΘΟΝ κ.τ.λ.) να αντιληφθεί και να προβάλλει .Από σχεδόν τίποτα μέχρι μια μερική εικόνα της πληροφορίας από τον ανώτερο εαυτό μας.
Κάθε φορά που αλλάζουμε(εγώ,επιθυμίες,ιδανικά,κτλ) αλλάζουμε συχνότητες, αλλάζουμε την πραγματικότητα που ζούμε, διότι είμαστε ικανοί να αναπτύξουμε το θόλο δημιουργίας μας και να πειραματιστούμε άλλου είδους ύλη και πραγματικότητα.
Κάθε φορά που αλλάζουμε συχνότητες,εισχωρούσε σε χαμηλότερης και υψηλότερης πυκνότητας ύλη, πιο δυσπλαστη και πιο εύπλαστη αντίστοιχα.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικό τους πεδίο δημιουργίας-θόλο.Οι πλανήτες,οι Ήλιοι,οι Γαλαξίες, τα σύμπαντα μέχρι τον Τεράστιο ΘΟΛΟ που ανήκουν όλα στο πεδίο δημιουργίας του.
Κάθε άνθρωπος επικοινωνεί με τους υπόλοιπους μέσα από μια εκδοχή τους, εικόνα τους, που έχει δημιουργήσει για αυτούς στη πραγματικότητα του. ΠΟΤΕ ΑΜΕΣΑ.
Αντιλαμβάνεται μόνο τη συχνότητα που μπορεί από τα άλλα όντα και διαμορφώνει εκδοχές τους μέσα στη πραγματικότητα του.
Οι άνθρωποι που ανήκουν στην ίδια κραδασμική ζώνη συχνοτήτων, αντιλαμβάνονται την ίδια πραγματικότητα, αλλά πάντα μέσω "του δικού τους κόσμου".
Ενεργειακά όλοι βρίσκονται στην πραγματικότητα της γης,στο Θόλο της, και όλοι στο θόλο του Ηλιακού Λόγου, και όλοι στο Θόλο του Γαλαξιακού Θόλου,κ.ο.κ.
Όμως αυτά όλα που βλέπουμε ψηλά, είναι ΜΟΝΟ αυτό που μπορούμε ενεργειακά να καταλάβουμε και να το κάνουμε εικόνα στο μικρο μας θόλο-Δημιουργικό πεδίο.
Η αλήθεια είναι η κάθε εμπειρία κάθε πραγματικότητας που βιώνουμε!
Η φυσική πραγματικότητα δεν είναι παρα η συνειδησιακή κατάσταση του καθένα! Είναι μια φούσκα που περιέχει ένα ολόκληρο κόσμο, και κάθε φούσκα είναι μέσα σε μια μεγαλύτερη .
Είναι το γενικό θέμα του να δημιουργούνται πραγματικότητες μέσω των οποιων να βιώνουμε εμπειρίες.
Οι συλλογικές συνειδήσεις είναι αυτές που μπορούν να βιώνουν ταυτόχρονα όλες τις πραγματικότητες των μελών που τις απαρτίζουν.
ΤΟ ΟΛΟΝ ΣΕ ΕΝΑ είναι η μεγαλύτερη Συλλογική ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.
ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΑΠΟ ΣΕΝΑ.
ΣΥ = ΠΑΝ
Εσωτερικη δυναμη, και Ειρηνη σε ολους.
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΙΣΣΙΡΛΗΣ στην ομάδα ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΝΩΜΗ

Προστατευτική αύρα....!!!

Προστατευτική αύρα....!!!

Η Προστατευτική αύρα είναι μια μεγάλης δύναμης προστατευτική τεχνική. Αρχίστε να χρησιμοποιείτε αυτή την τεχνική και εφαρμόστε την για 7 ημέρες.

Η τεχνική της προστατευτικής αύρας είναι ένα επιπλέον κλειδί που θα σας βοηθήσει να δημιουργήσετε θετικότητα στη ζωή σας και η θετικότητα προσελκύει θετικότητα. Ότι εκπέμπεις στο Σύμπαν αυτό και λαμβάνεις.

Η τεχνική αυτή μπορεί να γίνει οπουδήποτε: στο σπίτι, μέσα σε κόσμο, στο γραφείο, στο λεωφορείο, παντού. Δεν είναι απαραίτητο να κλείσετε
τα μάτια για να την κάνετε, αν και κάτι τέτοιο θα βοηθούσε στην αρχή. 

Όταν εξασκηθείτε λίγο μπορείτε να την κάνετε αυτόματα και κατά βούληση.

Η προστατευτική αύρα είναι πολύ αποτελεσματική όταν κάποιος θέλει να καυγαδίσει μαζί σας, ή με οποιοδήποτε τρόπο προσπαθεί να χαλάσει την ηρεμία σας. 


Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε την προστατευτική αύρα για να παραμένετε στο παρόν. Η τεχνική της προστατευτικής αύρας απαιτεί να είμαστε παρόντες στο αιώνιο τώρα, όπου υπάρχει ασφάλεια και γαλήνη.

Ας δούμε πως γίνεται :

Φέρτε στον νου σας όλες τις αρνητικές σκέψεις, φόβους, εντάσεις, άγχη, και για λίγο απαλλαγείτε από αυτά. Μπορείτε να τα αφήσετε στην άκρη για λίγες στιγμές... 

Αποφασίστε να απαλλαγείτε για λίγο… Φανταστείτε πως βάλατε όλα αυτά τα βασανιστικά που κουβαλάτε μέσα σας σε ένα μπαλόνι.

Αφήστε το μπαλόνι να φύγει μακριά. Οι λίγες στιγμές που θα ακολουθήσουν  
είναι αφιερωμένες στον εαυτό σας. 

Εισπνεύστε άφθονο αέρα και φωνάξτε δυνατά από μέσα σας: ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ… εννοώντας το. Μετά, πάρτε βαθιά εισπνοή, μετρήστε ως το πέντε και βγάλτε τον αέρα αργά, χαλαρώνοντας οποιοδήποτε μέρος του σώματος είναι ακόμα σφιγμένο.

Με την επόμενη εισπνοή φανταστείτε πως το σώμα σας είναι καλυμμένο γύρω-γύρω με ένα όμορφο, μεταλλικό φύλλο χρυσού.

Καθώς εκπνέετε αυτή τη φορά, δείτε το φύλλο χρυσού να φουσκώνει σαν μπαλόνι. Δείτε το να περιβάλλει το εξωτερικό της αύρας σας. Το χρυσό είναι το πιο προστατευτικό χρώμα στο υλικό βασίλειο. 


Η αντανακλαστικότητα και καθαρότητά του αποτρέπει όλα τα εξωτερικά αρνητικά στοιχεία να μπουν στην αύρα.

Το μόνο μέρος τώρα απ' όπου μπορεί να μπουν αρνητικά στοιχεία είστε εσείς, που είστε μέσα στο χρυσό περίβλημα.


Γεμίστε το εσωτερικό αυτού του ασφαλούς, χρυσού κουκουλιού, με το όμορφο, αναβράζον θετικό φως του ουράνιου τόξου. Εισπνεύστε την ανακουφιστική, ηρεμιστική θετικότητα και χαλαρώστε.

Αυτή η χρονική στιγμή είναι δική σας. Εκεί μέσα είστε ασφαλείς τώρα και προστατευμένοι από εξωτερικά αρνητικά στοιχεία.

Νιώστε την ανακούφιση. Υπάρχει κάποιος κίνδυνος ωστόσο. Μια αρνητική σκέψη από μέρους σας θα προκαλέσει συντριβή του ασφαλούς αυτού περιβλήματος και θα χρειαστεί να το ξαναφτιάξετε. 


Μπορείτε να το ξαναφτιάξετε εύκολα με τον τρόπο που το φτιάξατε την πρώτη φορά, προσέχοντας να το γεμίσετε με θετικότητα.

Όταν πρωταρχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή τη μέθοδο θα αφιερώσετε λίγη ώρα κάνοντας προστατευτικές αύρες. Διώχνετε την αρνητικότητα και καταφέρνετε σιγά-σιγά να αυξήσετε το χρόνο θετικής σκέψης για λίγο. 


Τότε ακριβώς θα νιώσετε πως μπορείτε να ξεπεράσετε τα προβλήματα (ό, τι προβάλλει ο νους), και να ζήσετε στο παρόν.

Σκεφτείτε πως εφόσον μπορείτε να δημιουργήσετε θετικότητα για λίγες στιγμές, μπορείτε να δημιουργήσετε για 1 ώρα και πιο πολύ ακόμα. Ασκηθείτε παρατείνοντας κάθε φορά το χρόνο απαλλαγής από την αρνητικότητα. 


Καθώς απομακρύνεται η σκέψη από τα προβλήματα, δημιουργείται μέσα σας ελπίδα και γεννιούνται λύσεις στο μυαλό για τα προβλήματα. Είναι σαν να ξεβουλώνετε ένα βουλωμένο αγωγό και ξαφνικά το νερό που είναι μαζεμένο μέσα τρέχει ορμητικά προς τα έξω και καθαρίζετε.

Σιγά-σιγά θα καταφέρνετε να έχετε θετικότητα για όσο διάστημα αποφασίζετε. Θα φοράτε την προστατευτική σας Αύρα και θα βγαίνετε έξω για βόλτα. Θα δείτε τα πάντα με καινούργια προοπτική…

Θα νιώσετε ζωντανοί και σύντομα τα πράγματα θα αρχίσουν να σας έρχονται ευνοϊκά.

Χρησιμοποιείστε την προστατευτική Αύρα ως Ασπίδα απέναντι σε ένα οργισμένο πρόσωπο.

Ένας από τους τομείς όπου μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς αυτή τη μέθοδο είναι ο χώρος εργασίας. Εκεί βρισκόμαστε πολλές φορές κάτω από την πίεση της δουλειάς, και έχουμε να αντιμετωπίσουμε την κακή διάθεση κάποιου συνεταίρου ή πελάτη. 


Σχηματίστε απλώς την προστατευτική αύρα γύρω σας. Από τη στιγμή που θα βρεθείτε σ' αυτήν την ήρεμη, θετική κατάσταση δε θα παρασυρθείτε στο παιχνίδι των άλλων. 
Θα αντιδράσετε μέσα από το περίβλημά σας, αλλά όλες οι αντιδράσεις σας θα είναι θετικές.

Θα παραμείνετε ανέπαφοι. Ο άλλος θα ξεφουσκώσει υποχρεωτικά, μια και χρειάζονται δύο για μια φιλονικία. Θα σας δει να τον αντιμετωπίζετε μ' ένα ζεστό χαμόγελο και η οργή θα σβήσει. Σχηματίζετε την προστατευτική αύρα κι αμέσως νιώθετε γαλήνη.

Δεν εκπέμπετε πια φόβο που μπορεί να προσελκύσει κίνδυνο. Αντίθετα προχωράτε σε πλήρη αρμονία με το Σύμπαν. Η προστατευτική αύρα είναι μια μέθοδος που δημιουργεί θετική σκέψη. 


Η θετική σκέψη είναι το κλειδί στην ανάταση της συνείδησης και το μέσο δημιουργίας θετικότητας μέσα μας.

Λύσεις για όλους με αγάπη……..

Λύσεις για όλους με αγάπη……..

Δεν μπορώ να κάνω κάτι άμεσα για την Ελλάδα. Δεν μπορώ να εμποδίσω να πάρουν νέα φορολογικά μέτρα ή οτιδήποτε άλλο είναι να έρθει.

Δεν εξαρτάται από μένα αν θα γυρίσουμε στη δραχμή ή θα παραμείνουμε στο ευρώ.

Δεν εξαρτάται από μένα αλλά από την Κυβέρνηση. Επί του πρακτέου, η τύχη της Ελλάδας εξαρτάται από άλλους... προς το παρόν. Αλλά θα μπορώ να κάνω κάτι όταν έρθουν εκλογές. Αυτό το δικαίωμα θα το εξασκήσω και τότε θα επιλέξω. Τότε θα μπορώ να πω κάτι στην Κυβέρνηση της Ελλάδας.

Μέχρι τότε θα περιμένω και θα παρακολουθώ ως παρατηρητής. Μπορεί επί του πρακτέου να μην μπορώ να κάνω πολλά, όμως μπορώ να κάνω ενεργειακά. Επιλέγω λοιπόν να μη φοβάμαι.

Επιλέγω να μη σπαταλώ ενέργεια φοβούμενη αυτά που θα συμβούν και να ανησυχώ για πράγματα που δεν μπορώ να ελέγξω.

Εδώ είναι που σηκώνουμε τους ώμους και λέμε... "ωχ αδερφέ! Αν ανησυχώ, θα πληρωθεί ο λογαριασμός; Δεν θα πληρωθεί". Αφήνω λοιπόν τις ανησυχίες σε εκείνους που ελέγχουν την κατάσταση. Όπως και να έρθουν τα πράγματα, θα επιβιώσουμε.

Δεν τελειώνει εδώ το σενάριο της Ελλάδας, ξέρετε πως αλλαγές απαραίτητες περνάει. Δύσκολες μεν αλλά αναγκαίες δε. Όλα όσα περνάμε θα οδηγήσουν κάπου λαμπερά και χρειάζεται ο καθένας να κάνει το δικό του ταμείο ευθύνης για όλο αυτό. Και το ταμείο έχει να κάνει με την νοοτροπία μας σε πολλά. Ας ξεκινήσουμε με το ν' αναλάβουμε ο καθένας την ευθύνη σε αυτό χωρίς να κοιτάζει αν ο διπλανός του κάνει το ίδιο.

Μπορώ να κάνω κι άλλα... Να αλλάξω την οπτική μου απέναντι σε όλα αυτά που ζω ή θα έρθουν.

Γιατί, ό, τι κι αν γίνει, θα εξακολουθώ να είμαι εγώ. Αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει κανένας. Να σκεφτώ τους γύρω μου και να βοηθήσω όπως μπορώ.

Να εν-δυναμώσω. Να παραμείνω θετική, μετρώντας τις ευλογίες που έχω μέχρι στιγμής .Να νιώσω ευγνωμοσύνη για τις φακές που έχω στο ντουλάπι μου και που θα μαγειρέψω αύριο. Να κοιτάξω έναν λογαριασμό που λήγει την επόμενη βδομάδα και που δεν έχω να τον πληρώσω και να πω... "Έχει ο Θεός..." Να πάω με την ροή.

Να σηκώσω το τηλέφωνο, να καλέσω φίλους για καφεδάκι στη βεράντα και να παίξουμε επιτραπέζια ή να συζητήσουμε και να κυλήσει το βράδυ μέσα στα γέλια. Να διαβάσω κρατώντας σημειώσεις σε αυτά που θέλω να μελετήσω και να απολαύσω τη μοναχικότητά μου παρέα με ένα ζεστό φλιτζάνι τσάι.
Να φτιάξω ένα αφράτο κέικ στα παιδιά μου και να τους κάνω έκπληξη με μια ταινία που μας αρέσει να βλέπουμε, ξέρετε, εκείνες τις όμορφες του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου.

Να μασουλίσουμε το κέικ μπροστά από την τηλεόραση ξαπλωμένοι όλοι μαζί στο στρώμα και να γεμίσουμε τα μούτρα μας σοκολάτα, χωρίς να με νοιάζουν τα ψίχουλα 
που θα πέσουν. Η ευτυχία είναι επιλογή και όχι κατάσταση ύπαρξης! Μην περιμένετε να σας έρθει. 

Η ευτυχία δεν συμβαίνει, την επιλέγεις να τη ζεις.

Οι αλλαγές δεν είναι πάντοτε εύκολες αλλά πάντοτε μα πάντοτε οδηγούν προς υψηλότερες δονήσεις. Να το θυμάστε αυτό όταν ο φόβος σας χτυπάει την πόρτα.

Να το θυμάστε όταν διαβάζετε ή ακούτε άσχημα νέα. Όλα είναι θέμα οπτικής. Ο ρυθμός της εξέλιξης πηγαίνει ένα βήμα πίσω, δύο μπρος. Στο βήμα πίσω βρισκόμαστε. Αν είναι τελικά να χάσουμε πράγματα από την ύλη, τον λόγο τους θα έχουν. 

Δεν αγκιστρώνομαι με νύχια και με δόντια για να κρατήσω πράγματα, επιτρέπω στην αλλαγή να συμβεί έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη.

Η ύλη δεν με κάνει αυτό που είμαι ούτε ορίζει αυτό που είμαι. Και αν συμβαίνουν κάποια γεγονότα ώστε να χάσω κάποια πράγματα, το ακολουθώ.

Και ξέρετε κάτι; Υιοθετώντας αυτή την οπτική, ενεργοποιούμε τον Νόμο της Έλξης και η μετάβαση γίνεται πολύ πιο εύκολα. Και το κυριότερο... συμβαίνουν θαύματα. Ω, ναι! Γιατί έτσι εκφράζεται ένας δημιουργός, ένας θεός.

Γνωρίζει πως δεν είναι το οικονομικό πρόβλημα, δεν είναι ο φόβος, δεν είναι το ευρώ. Είναι όλα ένα Παιχνίδι.

Ένα καλοστημένο σενάριο για να δούμε αν θα μπορούμε να κάνουμε υπερβάσεις σε δύσκολες στιγμές, καλή ώρα σαν τη στιγμή αυτή.


Πάρτε τη δύναμη στα χέρια σας, την έχετε, την έχετε βρει όλοι σας, το ξέρετε.


Εφαρμόστε την, μη διστάζετε... Συμβαίνει μια μάχη, πάρτε τα όπλα που καλογυαλίζατε όλο αυτόν τον καιρό και τρέξτε προς τα 'κει γελώντας! Είναι η δική σας στιγμή... η στιγμή για να γίνετε ένδοξοι! Και όταν επιστρέψετε στην Εστία, θα λέτε... 

"Ναι, εκείνη τη στιγμή που έγινε η στροφή, ήμουν εκεί! Ήμουν εκεί! Τί σπουδαίο! Συμμετείχα κι εγώ!"

Και θα νιώθετε τόσο μα τόσο υπερήφανοι... Όταν χαλάει ένα δωμάτιο, να το βλέπετε ως ευκαιρία για ανακαίνιση. Όταν σας παίρνουν κάτι από την αγκαλιά σας, προετοιμαστείτε να κρατήσετε κάτι καινούριο, κάτι καλύτερο. 

Όταν σας τραβάνε το χαλί κάτω από τα πόδια σας, είναι η ευκαιρία να πατήσετε ξυπόλητοι στο χορτάρι. Όταν το έδαφος γκρεμίζεται κάτω από τα πόδια σας, ήρθε η ώρα να πετάξετε με τα φτερά σας. Αυτή την οπτική να κρατήσετε στην καρδιά σας...

Στέλνω σε όλους σας μια ζεστή αγκαλιά, όσο μακριά κι αν είστε. Είμαι σίγουρη πως θα τη νιώσετε...

Ρόμπερτ Νατζέμυ

Τι σημαίνει δουλεύω με αγάπη;

Τι σημαίνει δουλεύω με αγάπη;

Τι σημαίνει δουλεύω με αγάπη;

Σημαίνει να υφαίνεις με κλωστές που

τραβάς απ' την καρδιά σου, σαν ναταν να

φορέσει το ύφασμα αυτό η αγαπημένη σου ψυχή...


Σημαίνει να χτίζεις ένα σπίτι με

στοργή, σαν να’ ταν να

κατοικήσει σ' αυτό η αγαπημένη σου ψυχή...


Σημαίνει να σπέρνεις με τρυφερότητα τους

σπόρους και με χαρά να συλλέγεις τη σοδειά,

σαν να’ ταν να φάει

τον καρπό η αγαπημένη σου ψυχή...


Σημαίνει να δίνεις σε όλα το δικό σου νόημα,

με μια ανάσα από το πνεύμα σου...


Χαλίλ Γκιμπράν

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Ένα Κλειδί Εσωτερικής Δύναμης : Η Συμπόνια Προς Τον Εαυτό...!!!

Ένα Κλειδί Εσωτερικής Δύναμης : Η Συμπόνια Προς Τον Εαυτό...!!!

               

Η συμπόνια προς τον εαυτό μας αποτελεί θεμέλιο για την ίαση του πληγωμένου εσωτερικού μας κόσμου.
Όταν έχουμε δυσκολίες ,στρες και αποτυχίες στη ζωή μας, όταν παλεύουμε με δύσκολα συναισθήματα όπως το άγχος ή η κατάθλιψη , όταν αμφιβάλουμε για την αξία μας και σκεφτόμαστε ότι είμαστε ανεπαρκείς , τότε είναι η στιγμή να φερθούμε με ευγένεια και συμπόνια στον εαυτό μας αντί να τον κρίνουμε με αυστηρότητα.
Πολλοί από εμάς βλέπουν τα δύσκολα συναισθήματα, όπως για παράδειγμα την κατάθλιψη, σαν ένδειξη της αδυναμίας που έχουμε σαν άνθρωποι. 
Ίσως να θυμώνουμε με τον εαυτό μας επειδή δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε το συναίσθημα αυτό που μας βαραίνει και μας επηρεάζει τη ζωή. 
Ίσως σκεφτόμαστε «γιατί να είμαι εγώ έτσι ενώ δεν έχω τόσο σημαντικούς λόγους», «θα έπρεπε να αισθάνομαι καλύτερα» ή « «γιατί δε μπορώ να το ξεπεράσω». 
Αυτός ο τρόπος σκέψης , είναι πιθανόν να αυξήσει το όποιο δυσάρεστο συναίσθημα αισθανόμαστε γιατί είναι τόσο επικριτικός. Ο λόγος που οι περισσότεροι άνθρωποι πιέζουν τον εαυτό τους επαναλαμβάνοντας τις σκέψεις αυτές στο μυαλό τους, είναι επειδή νομίζουν ότι με κάποιο τρόπο θα τους βοηθήσει να διορθώσουν το πρόβλημα. 
Όμως, τα πράγματα λειτουργούν ακριβώς με τον αντίστροφο τρόπο. Όσο πιο πολύ αντιστεκόμαστε και επικρίνουμε τα δυσάρεστα συναισθήματα μας, τόσο εκείνα θεριεύουν αντί να μαλακώνουν.
Αν φανταστούμε την θλίψη σαν ένα μικρό παιδί που μόλις χτύπησε και κλαίει, ίσως μπορέσουμε να καταλάβουμε και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν τα συναισθήματα μας. Τι θα κάναμε λοιπόν για να βοηθήσουμε το παιδί αυτό; 
Εάν του λέγαμε «σταμάτα να κλαίς , μην είσαι τόσο αδύναμο» ή «πρέπει να συνέλθεις γρήγορα», είναι πιθανό ότι το παιδί θα εξακολουθούσε να κλαίει και να πονάει. 
Δεν θα είχαμε κάνει τίποτα για να το φροντίσουμε, για να ανακουφίσουμε τον πόνο του. Πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε το παιδί; Μάλλον με το να περιποιηθούμε την πληγή του, να το καθησυχάσουμε ίσως και να το αγκαλιάσουμε με στοργή. 
Έτσι και το δύσκολο συναίσθημα που μπορεί να νιώθουμε, είναι σαν ένα παιδί που χρειάζεται τη φροντίδα, την αποδοχή και την ευγένεια μας για να μαλακώσει, για ν’ ανακουφιστεί. Η αυστηρότητα μπορεί μόνο να το παρατείνει και να το ενισχύσει.
Οι περισσότερες σύγχρονες έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που έχουν συμπόνια/ευγένεια απέναντι στον εαυτό τους, απολαμβάνουν καλύτερη ψυχική υγεία από αυτούς που δεν έχουν. 
Η συμπόνια προς στον εαυτό σχετίζεται θετικά με την ευτυχία, την ικανοποίηση από τη ζωή, την αισιοδοξία, την κοινωνική συνοχή , την σοφία, τη μάθηση στόχων και την συναισθηματική αντοχή και δύναμη. 
Ταυτόχρονα, σχετίζεται αρνητικά με την κατάθλιψη, το άγχος, την τελειοθηρία και τις διατροφικές διαταραχές.
Σύμφωνα με την Δρ. Neff (1), η συμπόνια προς τον εαυτό συναποτελείται από τους εξής τρείς παράγοντες :
Την ευγένεια προς τον εαυτό, η οποία συνεπάγεται την παύση της αδιάκοπης εσωτερικής κριτικής που κάνουμε στον εαυτό μας και την υιοθέτηση μιας «ζεστής» συμπεριφοράς απέναντι στις δυσκολίες και τα λάθη μας.
Το απλά ανθρώπινο. Το να κατανοήσουμε δηλαδή πώς ο πόνος , τα ψεγάδια και οι αποτυχίες μας είναι μέρη της κοινής ανθρώπινης εμπειρίας όπως και ακριβώς οι επιτυχίες και οι ευτυχισμένες στιγμές.
Την ενσυνειδητότητα. Το να αντιλαμβανόμαστε και αποδεχόμαστε αυτό που συμβαίνει στο εδώ και τώρα χωρίς κριτική. Όταν εξασκούμε την ενσυνειδητότητα, παρατηρούμε τα δυσάρεστα συναισθήματα όντας ανοιχτοί σε αυτά, με τρόπο μη κριτικό και δεκτικό. Παρατηρούμε την εμπειρία μας χωρίς να προσπαθούμε να την καταπιέσουμε ή να την απαρνηθούμε.
Για να καλλιεργήσεις τη συμπόνια προς τον εαυτό σου,
1) Δοκίμασε να συμπεριφερθείς στον εαυτό σου όπως θα συμπεριφερόσουν σ’ ένα αγαπημένο σου πρόσωπο εάν όταν εκείνο ήταν σε δύσκολη θέση, ζητούσε τη βοήθεια σου. Πώς θα του μιλούσε για να το βοηθήσεις να νιώσει καλύτερα; Πώς θα το φρόντιζες; 
Πώς θα του έδειχνες το ενδιαφέρον και την αγάπη σου; Κάποιες φορές είναι ευκολότερο να είμαστε συμπονετικοί και ευγενικοί με τους άλλους παρά με τον εαυτό μας. 
Όταν όμως αρχίζουμε να φερόμαστε στον εαυτό μας με αγάπη , ευγένεια και κατανόηση όπως θα κάναμε απέναντι σ’ έναν φίλο που έχει την ανάγκη μας, τότε τα δύσκολα συναισθήματα που νιώθουμε, θ’ αρχίζουν να μεταμορφώνονται.
2) Φαντάσου ότι έχεις έναν φανταστικό φίλο ο οποίος σε αγαπάει χωρίς όρους, είναι ευγενικός, συμπονετικός και απόλυτα δεκτικός απέναντι σου. Αυτός ο φίλος σου μπορεί να σε δει όπως πραγματικά είσαι με όλες τα δυνατά και αδύνατα σημεία σου, μ’ όλα τα χαρίσματα και τις ατέλειες σου. 
Φαντάσου πώς αισθάνεται αυτός ο φίλος απέναντι σου, πόσο σε αγαπάει και πόσο βαθιά σε αποδέχεται. Αυτός ο φίλος καταλαβαίνει τα βιώματα σου, τις αντιδράσεις σου και συγχωρεί τα λάθη σου. Βλέπει μέσα σου και σε συμπονά. Πώς είναι να έχεις έναν τέτοιο φίλο; Τι είναι αυτό που βλέπει σε σένα και σε αγαπά και σε αποδέχεται;

Βιώματα απώλειας.....!!!

Βιώματα απώλειας.....!!!


Όλοι αργά η γρήγορα θα βιώσουμε κάποιες απώλειες από μικρές ως και μεγαλύτερες. Από την απώλεια ενός αγαπημένου αντικειμένου, την απώλεια εργασίας, υγείας, έως την απώλεια ενός αγαπημένου πρόσωπου.
Τα στάδια που περνά κάποιος που βιώνει μια απώλεια, σε γενικές γραμμές είναι τα ίδια για όλους, παρ’ όλα αυτά ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο ως προ στην ένταση και την διάρκεια τους.
Το ζητούμενο σε μια απώλεια είναι να επιτραπεί η έκφραση της και να μην αμφισβητηθεί ο βαθμός που βιώνεται από τους άλλους. Όταν οι άνθρωποι συμβάλλουν στο να βιώσουμε και να μοιραστούμε κάποια συναισθήματα, από συγκίνηση μέχρι χαρά και από απόγνωση μέχρι ελπίδα πρέπει κατά κάποιον τρόπο να εκφραστούν, τότε ο πόνος της απώλειας και της οδύνης απαλύνεται.
Ίσως να μην έχουμε ή να μην μπορούμε να πούμε πολλά σε ένα άτομο που πονάει και νοιώθει έντονα μια απώλεια αλλά πολλές φορές ένα απαλό άγγιγμα ή ένα βλέμμα μπορεί να είναι ανακουφιστικό για εκείνον.
Το ερώτημα που τίθεται και θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε είναι:
Ποια είναι τα στάδια που βιώνουν οι άνθρωποι που γνωρίζουν μια απώλεια και πως μπορούμε να βοηθήσουμε αυτόν που πενθεί ;
Ο άνθρωπος που πενθεί ή βιώνει μια απώλεια περνάει από πέντε στάδια κατά την Kubler-Ross. Το χρονικό όριο κάθε σταδίου ποικίλει για κάθε άτομο χωριστά και είναι πιθανή η παλινδρόμηση από το ένα στο άλλο, καθώς και είναι δυνατόν κάποιος να “κολλήσει” σε ένα στάδιο για μεγάλο διάστημα.
1-Άρνηση : Είναι ένας μηχανισμός άμυνας που λειτουργεί προστατευτικά κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ένα πρόσωπο να έχει την δυνατότητα να αντέξει μια κατάσταση που εμπεριέχει πάρα πολύ πόνο στο απροσδόκητο δυσάρεστο γεγονός. Όπως π.χ. «Δεν είναι δυνατόν να έχει συμβεί αυτό σ’ εμένα».
2-Θυμός : Κρύβει στην ρίζα του την αγωνία και τον φόβο για αυτό που συνέβη και εκφράζεται στους γύρω και οι οποίοι είναι αυτοί που τον εισπράττουν. Αν μπορέσουμε να είμαστε λιγότερο αμυντικοί και κατανοήσουμε ότι, δεν είναι κάτι προσωπικό αυτό που εκφράζεται, αλλά μια μορφή εκτόνωσης και αν ακούσουμε πραγματικά αυτόν που τον εκφράζει, τότε μπορούμε να τον βοηθήσουμε ουσιαστικά, να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο.
3-Διαπραγμάτευση : Είναι ένα στάδιο κρυφό που συνήθως δεν εκφράζεται και συνδέεται στενά με αισθήματα ενοχής. Κρύβει μέσα του το σπέρμα της αλλαγής σε μια διαπραγμάτευση. Όπως π.χ. θα φέρομαι καλύτερα στα παιδιά μου, θα πηγαίνω περισσότερο στην εκκλησία, ή θα γίνω καλύτερος άνθρωπος.
Όταν δεν κάνουμε κριτική στον άλλον δίνουμε την ευκαιρία να εκφράσει τις ενοχές του. Αυτές ενδεχομένως να βρουν το χώρο να αναδυθούν στην επιφάνεια του συνειδητού και να αναγνωριστούν. Έτσι διευκολύνεται ο παθών να περάσει στο επόμενο στάδιο, που είναι η κατάθλιψη.
4-Κατάθλιψη : Είναι το στάδιο που δεν μπορεί κάποιος να αρνηθεί ή να διαπραγματευτεί πλέον τα βιώματα της απώλειας ή της ασθένειας.
Εάν βρεθεί ένα πρόσωπο που θα επιτρέψει να ακουστεί και να εκφραστεί η θλίψη και η οδύνη για όλα αυτά που πρόκειται να χαθούν ή χάθηκαν, τότε με μεγαλύτερη ευκολία θα περάσει κάποιος στο τελικό στάδιο της αποδοχής.
Τις περισσότερε φορές με τις δηλώσεις μας αμφισβητούμε τα βιώματα του άλλου. Αν θυμηθούμε την επίσκεψη σε κάποιον που βιώνει π.χ. την απώλεια της υγεία του, σίγουρα θα ανασύρουμε εκφράσεις από τους γύρω όπως: «μην στενοχωριέσαι», «όλα θα πάνε καλά», «να είναι περαστικά», «υπάρχουν και χειρότερα», «εσύ είσαι δυνατός» και αλλά πολλά.
Το βέβαιο είναι ότι αυτές οι συμπεριφορές το μόνο που κάνουν είναι να αμφισβητήσουν τα βιώματα του. Με αυτό τον τρόπο συμπεριφοράς συμβάλλουμε στο να νοιώσει κάποιος που βιώνει μια απώλεια, εντονότερα την μοναξιά του. Αμφισβητούμε αυτά που νοιώθει και συμβάλουμε στο να κλειστεί και να ελαττώνει όλο και περισσότερο την διάθεση για έκφραση με αποτέλεσμα να βυθιστεί σε μια βαθύτερη και μοναχικότερη κατάθλιψη.
Ενδεχομένως ενεργούμε με αυτόν τον τρόπο γιατί έχουμε απωθήσει τα βιώματα και των δικών μας απωλειών. Γι’ αυτό ίσως αδυνατούμε να προσεγγίσουμε και να ακούσουμε ενεργά τον άλλον και να συμπορευτούμε μαζί με αυτόν που νοιώθει και βιώνει μια απώλεια. Με αυτήν μας την συμπεριφορά όχι μόνο δεν τον βοηθάμε αλλά τον καθηλώνουμε και τον αποπροσανατολίζουμε ώστε να μπορέσει να οδηγηθεί στο τελευταίο στάδιο της αποδοχής της πραγματικότητας.
5- Αποδοχή : Είναι το τελικό στάδιο, όπου κάποιος έχει επεξεργαστεί όλα τα προηγούμενα στάδια και έχει εκφράσει τα συναισθήματα που έχει βιώσει με την απώλεια. Έτσι έχει οδηγηθεί στο στάδιο της επίγνωσης της νέας πραγματικότητας. Είναι το στάδιο της προετοιμασίας για μια νέα αφετηρία με τα καινούργια δεδομένα. Είναι πολύ πιθανό σε αυτό το στάδιο να δημιουργείται η ανάγκη της ξεκούρασης και η αποφυγή συναισθηματικών διακυμάνσεων.
Η ζωή μέσα στην σοφία που την διακρίνει, ως μια ταινία ενώνει καρέ-καρέ το χθες και το τώρα και μας καλεί να νοιώσουμε βιωματικά αυτή την μετάβαση που δίνει νόημα στην εξελικτική μας πορεία. Έτσι κάθε τέλος είναι και μια αναζήτηση μιας προσαρμογής και μετάβασης σε μια καινούργια αρχή. Κάθε θρήνος είναι η αίσθηση της έλλειψης της αγάπης που ενδεχομένως στερηθήκαμε να βιώσουμε με αυτό που απωλέσαμε.
Θρηνούμε την απώλεια της σχέσης που απορρέει από μια ύπαρξη, ένα δέσιμο.
Ίσως αυτό να είναι το γοητευτικό μυστικό δώρο της ζωής. Αυτό που μας κινητοποιεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκτήσουμε την δυνατότητα να βιώνουμε το απόσταγμα κάθε εμπειρίας, ευχάριστης ή δυσάρεστης, ως ένδειξη μέγιστης Αγάπης.

Kubler-Ross, “Θάνατος μια αλλαγή ζωτικής σημασίας”, Μετάφραση : Γιάννης Καρράς, 2001, Εκδ, Έσοπτρον.
Σύμβουλος Προσωποκεντρικής Προσέγγισης
Β.Sc. Ψυχολογίας

"Ενέσεις" Αυτοπεποίθησης.....!!!

"Ενέσεις" Αυτοπεποίθησης.....!!!

                               
Ποιος είμαι;», «Τι ξέρω;», «Τι μπορώ;», «Αξίζω;», «Πόσο;». 
Όποιος απαντά σε αυτά τα ερωτήματα με θετικό τρόπο, πατάει σχετικά γερά στα πόδια του.
Η αυτοπεποίθηση είναι σημαντικό εφόδιο για μια καλή ζωή, για την ψυχική και σωματική μας υγεία.
Και δεν είναι κάτι που μας πέφτει μια μέρα από τον ουρανό, ούτε ένας λαχνός που έτυχε σε μερικούς τυχερούς…
Οικοδομείται, κερδίζεται και διατηρείται μέρα με τη μέρα με απλά καθημερινά πράγματα.
Αυτοπεποίθηση δεν σημαίνει εξιδανίκευση.
Αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, αυτογνωσία, αυτοεικόνα, εμπιστοσύνη στον εαυτό, αποδοχή του εαυτού, αυτοεπιβεβαίωση. Όλες αυτές οι λέξεις εκφράζουν πάνω-κάτω το ίδιο: την καλή γνώση του εαυτού μας και την εκτίμηση γι’ αυτό που είμαστε. 
Όχι για κάποιο εξιδανικευμένο κατασκεύασμα που αξίζει μόνο υπό όρους, ούτε για μια εικόνα εαυτού που ανταποκρίνεται σε αυτό που περιμένουν οι άλλοι, αλλά γι’ αυτό τον καθημερινό εαυτό που έχει αδυναμίες και προσόντα, νευρώσεις και μεγαλοσύνη, συμπλέγματα κατωτερότητας και ιδιαίτερα χαρίσματα, στιγμές απελπισίας και στιγμές χαράς και ευφορίας.
Αυτοπεποίθηση σημαίνει ότι αποδεχόμαστε (κάπως, όσο μπορούμε την κάθε στιγμή) τα μεν και εκτιμάμε τα δε. Αυτό μας δίνει δύναμη και αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για να είμαστε ικανοποιημένοι από τη ζωή μας και να αισθανόμαστε επαρκείς, ώστε να πετυχαίνουμε τουλάχιστον κάποιους από τους στόχους μας.
Έλλειψη αυτοπεποίθησης : ένας φαύλος κύκλος
Η αρνητική αυτοεικόνα, από την ­άλλη, μπορεί να μας δημιουργήσει ­πολλά προβλήματα και να μας αφήνει μια μόνιμη πικρή γεύση για τη ζωή ­επειδή :
- Αμφιβάλλουμε για τις ικανότητές μας και, κατά συνέπεια, συχνά διστάζουμε ή αποφεύγουμε εντελώς ότι μας φαίνεται δύσκολο. Οι αποτυχίες μάς αποθαρρύνουν, επειδή σχεδόν πάντα τις αποδίδουμε στη δική μας ανεπάρκεια και ανικανότητα («Δεν τα καταφέρνω σε τίποτα!»). 
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παραιτούμαστε εύκολα και να μην εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας για τίποτα.
- Προτιμάμε να είμαστε «δημοφιλείς» από το να μας εκτιμούν πραγματικά και να μας συμπαθούν, κι έτσι δεν δείχνουμε τι είμαστε και τι μπορούμε, γιατί δεν τα θεωρούμε τόσο άξια θαυμασμού. Αυτό που καταφέρνουμε, όμως, είναι συχνά οι άλλοι να αγνοούν τις ικανότητές μας και να μας υποτιμούν.
- Συνεχώς αμφισβητούμε τον εαυτό μας κι έχουμε την ανάγκη διαρκούς επιβεβαίωσης από τους άλλους, κάτι που γίνεται κουραστικό, ειδικά για τους δικούς μας ανθρώπους. Φτάνουμε, μάλιστα, στο σημείο να αμφιβάλλουμε και για την επιβεβαίωση που μας δίνουν, ακόμη και για την αγάπη τους, κι αυτό κάνει τις σχέσεις εξαιρετικά δύσκολες και επώδυνες.
- Όποιος αμφισβητεί έτσι τον εαυτό του και υπονομεύει τις δυνατότητες και ικανότητές του, παραμένει στη «σκιά», απαρατήρητος και έχει πιο σπάνια την ευκαιρία να γνωρίσει επιτυχίες. Με αυτό τον τρόπο, δεν δίνει στον εαυτό του την ευκαιρία να νιώσει αναγνώριση, ικανοποίηση και θαυμασμό, κι έτσι η αυτοπεποίθηση παραμένει χαμηλή: ένας φαύλος κύκλος που μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. 
Η αναγνώριση είναι μία από τις βασικές «βιταμίνες» της ψυχής. Όταν λείπει, η ψυχή υποφέρει. Ο Nathaniel Branden, αμερικανός ψυχοθεραπευτής που έχει ασχοληθεί πολύ με την αυτοπεποίθηση, τις αιτίες και τις συνέπειές της, υποστηρίζει : 
«Εκτός από διαταραχές που έχουν βιολογικό υπόβαθρο, δεν μπορώ να σκεφτώ καμία ψυχολογική διαταραχή που να μην οφείλεται -έστω εν μέρει- στο πρόβλημα της χαμηλής αυτοεκτίμησης».
Δεν είναι θέμα μεγέθους.
Δεν έχει σημασία να έχουμε μεγάλη αυτοπεποίθηση, όπως έχουμε ένα μεγάλο αυτοκίνητο, αλλά να οδηγούμε έξυπνα και καλά με αυτό που έχουμε, ώστε να μας πηγαίνει όπου θέλουμε, όταν το θέλουμε. Μπορούμε να έχουμε μια αυτοπεποίθηση ευάλωτη, που να τρώει συχνά χτυπήματα, αλλά, παρ’ όλα αυτά, να ζούμε αρκετά καλά με αυτήν. 
Το πόση αυτοπεποίθηση έχουμε δεν έχει τόσο σημασία, όσο μια σχετική σταθερότητα που να «πατάει» σε βασικά στοιχεία της ζωής μας:
- Την εμφάνιση και τη σχέση με το σώμα μας.
- Την επαγγελματική μας πορεία.
- Τις σχέσεις με τους άλλους.
- Τα όποια ταλέντα μας.
Έχει σημασία να βασίζεται σε μια αξιολόγηση προσωπική: Να αισθανόμαστε ότι προχωράμε και αναπτυσσόμαστε, συγκρίνοντας πάντα με τον εαυτό μας και όχι «αλληθωρίζοντας» συνέχεια προς τους άλλους, το πόσο καλύτεροι είναι ή πόσο μας αποδέχονται. 
Ο σκοπός δεν είναι να είμαστε «αλάνθαστοι», αλλά να μη μετατρέπουμε τα αισθήματα κατωτερότητάς μας σε εμμονές. 
Να είμαστε ικανοί να διαπιστώνουμε τις αδυναμίες μας, χωρίς να κατηγορούμε και να τιμωρούμε τον εαυτό μας, και να προσπαθούμε ήρεμα και σιγά-σιγά να τις βελτιώνουμε, χωρίς να ξεχνάμε και τα «δυνατά μας χαρτιά» (που όλοι έχουμε).
Ασκήσεις αυτοπεποίθησης
Η πορεία προς την κατάκτηση αυτογνωσίας και θετικής αυτοεικόνας δεν γίνεται με κανένα μαγικό τρόπο, ούτε ξυπνάμε μια μέρα και το έχουμε καταφέρει. 
Γίνεται με μικρές καθημερινές ασκήσεις ­με τον εαυτό μας και τους άλλους, όπως αυτές που προτείνουμε παρακάτω :
- Αντιμέτωποι με απρόοπτα
- Κρατήστε ξεκάθαρη στάση απέναντι στις αντιξοότητες και τις καθημερινές δυσκολίες της ζωής (απρόοπτα, καθυστερήσεις, ατυχίες).
- Μην τις αντιμετωπίζετε ως αδικίες ή αποδείξεις για το πόσο ανίκανοι είστε, αλλά ως φυσικά φαινόμενα που κανείς δεν αποφεύγει στη ζωή του.
- Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι πρόκειται για προβλήματα που πρέπει να λύσετε, όχι για ατυχίες που πρέπει να υπομείνετε ή να λυπάστε γι’ αυτές.
- Ψάξτε για λύσεις, σκεφτείτε: «Πώς μπορώ να το διευθετήσω αυτό;», αντί να μοιράζετε κατηγορίες και τιμωρίες και να ψάχνετε συνεχώς για το ποιος φταίει.
- Θέστε στον εαυτό σας την ερώτηση : 
«Τι θα έχει απομείνει από αυτή τη στενοχώρια σε ένα, δύο ή πέντε χρόνια;». Κάνοντας αυτή την προβολή στο μέλλον, τις πιο πολλές φορές θα διαπιστώσετε πως σχεδόν τίποτα δεν αξίζει τη σύγχυση που σας προκαλεί στην αρχή.
Με λίγα λόγια : Δεν υπάρχει λόγος να μεγεθύνετε τα προβλήματα. Προσπαθήστε να τα λύνετε, παρά να τα «βάφετε μαύρα» και να απελπίζεστε.
Δεν είναι όλα «στο χέρι σας»!
Όταν νιώθετε ότι χάνετε έδαφος, ότι δεν μπορείτε να ελέγξετε μια κατάσταση, υπενθυμίστε στον εαυτό σας τους λόγους για να συνεχίσετε να ­έχετε πίστη. 
Η τύχη, το απρόβλεπτο, αυτό που θα θέλαμε, είναι συχνά πιο κοντά από ότι φανταζόμαστε. Όπως όταν πιστεύατε ότι θα χάσετε το καράβι και τελικά καθυστέρησε κι αυτό, όπως αυτή η επαγγελματική ευκαιρία που εντελώς τυχαία βρέθηκε μπροστά σας, όπως ο έρωτας που συναντήσατε μια μέρα που «είχατε τις μαύρες σας», όπως αυτή η βοήθεια που σας ήρθε χωρίς να την περιμένετε… 
Κρατήστε αυτές τις στιγμές της ζωής σας ζωντανές και ανακαλέστε τις στη μνήμη σας, όταν αισθάνεστε ότι τα πράγματα δεν σας πάνε όπως θα θέλατε. Χαλαρώστε και αφήστε τον έλεγχο. Με λίγα λόγια: Πιστέψτε στη δύναμη που έχετε να προχωράτε και δεχθείτε ότι κάποια πράγματα δεν είναι «στο χέρι σας» να τα ελέγξετε, αλλά να τα ακολουθήσετε όπως έρχονται. Αυτό τα κάνει και πιο ενδιαφέροντα.
Ρωτήστε και ακούστε
Όταν έχετε ενδοιασμούς ή αμφιβολίες (μετά από μια παρουσίαση, μια αντιδικία, μια απόφαση), κάντε το συνήθεια να ρωτάτε τους άλλους τη λεπτομερή άποψή τους: τι θεωρούν ότι ήταν καλό σε αυτό που κάνατε (μην ξεχάσετε να το ευχαριστηθείτε!) και τι θα μπορούσατε, κατά τη γνώμη τους, να είχατε κάνει αλλιώς (σκεφτείτε το). 
Προσπαθήστε να μην αρχίσετε αμέσως να αμύνεστε και να δικαιολογείτε τον εαυτό σας, αλλά ακούστε κι αφήστε λίγο να «δουλέψει» μέσα σας αυτό που ακούσατε. 
Με λίγα λόγια : Μάθετε να ζητάτε την άποψη των άλλων, που είναι απαραίτητη για να καταλάβετε τον εαυτό σας καλύτερα. 
Δεν ­χρειαζόμαστε τους άλλους μόνο για να μας επιβεβαιώνουν και μάλιστα εκεί που θέλουμε εμείς. 
Η κριτική τους είναι πολύ χρήσιμη, έστω κι αν «τσούζει» λίγο.

«Χτίζοντας» την αυτοπεποίθησή μας
Πιστεύοντας πως η αυτοπεποίθηση είναι ένα χαρακτηριστικό που προσδίδει δυναμισμό, εξωστρέφεια, εντυπωσιακή παρουσία και ότι γενικά είναι κάτι που κάνει «μπαμ» από μακριά, πολλοί άνθρωποι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι ίδιοι δεν έχουν καθόλου αυτοπεποίθηση και αισθάνονται δυστυχισμένοι γι’ αυτό. 
Κι όμως, όλοι μας ανεξαιρέτως έχουμε την αυτοπεποίθησή μας. Στα πράγματα που κάνουμε στη ζωή μας, όσο άνευ σημασίας κι αν φαίνονται, έχει ο καθένας στον τομέα του στιγμές αυτοπεποίθησης, που συχνά υποτιμά, δεν αναγνωρίζει, δεν πιστεύει σε αυτές. Κι όμως, είναι πολύ σημαντικές και αποτελούν τη βάση επάνω στην οποία θα χτιστεί η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.

Πειραματιστείτε με τα όριά σας
Κάντε κάθε μέρα λίγη εξάσκηση στο να επιχειρείτε πράγματα που θέλετε, μικρά έστω και όχι τόσο σημαντικά, χωρίς να πρέπει οπωσδήποτε να στεφθούν με επιτυχία. Προτιμάτε ένα άλλο τραπέζι από αυτό που σας έδωσαν στο εστιατόριο; Ζητήστε το.
Θέλετε να σας κάνουν έκπτωση, γιατί βρίσκετε την τιμή «τσιμπημένη»; Πείτε το. Αν πετύχει, ακόμη καλύτερα. Αν όχι, δεν πειράζει, το σημαντικό είναι ότι ζητήσατε αυτό που θέλατε. Μία «αποτυχία» δεν σας υποβιβάζει, σας δείχνει απλώς τα όρια των άλλων στο να σας ικανοποιήσουν. Αυτό σας μαθαίνει κάτι. Το να μην προσπαθείτε ούτε αυτά τα απλά πράγματα, δεν σας δείχνει παρά τα δικά σας όρια. Αυτά, όμως, τα γνωρίζετε ήδη…
Με λίγα λόγια : Σκοπός των πράξεών σας πρέπει να είναι η εμπειρία, η ανακάλυψη, η διεύρυνση της αντίληψής σας, το «Για κοίτα, γίνεται κι αυτό!». Όχι η επιτυχία. Μη βάζετε στον εαυτό σας και στις πράξεις σας την πίεση της επιτυχίας, παρά μόνο εντελώς συνειδητά, σε συγκεκριμένες στιγμές που είναι αναγκαίο.
Το ταξίδι μετράει
Κάθε φορά που κάνετε ένα λάθος, κάθε φορά που ξαναρχίζουν οι αμφιβολίες και οι αρνητικές σκέψεις, προσπαθήστε να μην απογοητευτείτε και κυρίως να μην «τα βάλετε» με τον εαυτό σας: Δείξτε του επιείκεια, όπως σε έναν καλό φίλο που ήρθε να ζητήσει τη βοήθειά σας γιατί δυσκολεύεται σε κάτι. Δεν θα βάζατε τα δυνατά σας για να του συμπαρασταθείτε και να τον ενθαρρύνετε; 
Πείτε μέσα σας ότι δεν είναι εύκολο αυτό που κάνετε και ότι είστε μαθητευόμενοι. Ποιος ο λόγος να θυμώνουμε με κάποιον που μαθαίνει και έχει δυσκολίες; 
Με λίγα λόγια : Το να πιστέψει κανείς στον εαυτό του είναι σαν ένα μακρύ ταξίδι. Θα χαθείτε στο δρόμο, θα αναρωτηθείτε αν είστε φτιαγμένοι γι’ αυτό, θα χάσετε την πίστη σας. Όμως, συνεχίζοντας να προχωράτε, θα ξαναβρείτε μπροστά σας το σκοπό του ταξιδιού σας.
Τις Λουίζα Βογιατζή