Μία φωτογραφία

Μία φωτογραφία

Κρατώ στα χέρια μου σφιχτά μία φωτογραφία,

το μόνο που έχει να μου πει είναι μια ιστορία..
Μπορεί να φαίνεται πολύ σα να 'ναι παραμύθι
κ ίσως γι'αυτό την άφησα να βυθιστεί στη λήθη..
Δεν είχαν πρόσωπα οι ήρωες, κανένα παρελθόν
-θα πω ένα ψέμα κάπου εδώ' ζούσαν για το παρόν..
Μια μέρα ονειρεύτηκαν να φτάσουνε τ' αστέρια'
την ώρα που ταξίδευαν, αφήσανε τα χέρια..
Αρκούσε μόνο αυτή η στιγμή το δρόμο τους να χάσουν
κ έτσι σε άλλους προορισμούς κατάφεραν να φτάσουν.
Τη μοναξιά δεν άντεχαν κ ήθελαν να γυρίσουν,
το ίδιο χέρι αυτοί να βρουν, πάλι να το κρατήσουν.
Πίστεψαν και πάλεψαν για να ξαναβρεθούνε
το άλλο μισό τους για να βρουν ότι κ να τους πούνε.
Τον είδε στο σκοτάδι αυτή κ έτρεξε κοντά του
έκλαιγε μ' αναφιλητά μέσα στην αγκαλιά του.
Ένα αστέρι εκεί κοντά- το λέγανε Αγάπη
τους είπε πως ο έρωτας έσβησε από τον χάρτη.
Κανένας τους δεν ήθελε αυτό να το πιστέψει'
ποια δύναμη του Σύμπαντος μαζί τους είχε παίξει?
Κάθησαν κ συζήτησαν τι έμενε να κάνουν..
μαζί πια να 'ναι δεν μπορούν..μα, χώρια θα πεθάνουν..
Είπαν να βάλουν στοίχημα για τη συνέχειά τους
να μείνουν λίγο χωριστά να δουν τα αισθήματά τους.
Τότε το συμφωνήσανε να πάνε πάλι πίσω..
Μα έσβηναν οι μέρες τους στης μοναξιάς το γκρίζο..
Συνήθισαν να 'ναι μακριά κάθε ώρα κ λεπτό τους
κ ας ήξεραν πως κάτι βαθιά λείπει απ' το "εγώ" τους.
Κανείς δεν ήθελε να πει  "μη φύγεις από μένα"
φοβόντουσαν μη ζήσουνε σ' ένα μεγάλο ψέμα..

Το μόνο όμως σίγουρο στην όλη ιστορία,
είναι πως δε θα σας πω αν μπήκε η τελεία..