Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Κεκτημένη ταχύτητα..;

Κεκτημένη ταχύτητα..;

Δεν μπορώ να ηρεμήσω. Δεν φτάνει το αλκοόλ. Δεν φτάνει η ηρεμία. Δε φτάνει η μουσική. Κι ο ύπνος... δεν έρχεται αρκετά νωρίς, και δεν φεύγει όσο αργά θα ήθελα.
Γαμώ το μυαλό μου, όμως.. Η εξεταστική τελείωσε, και πήγε καλά. Το ξέρω κι ας μην έχουν βγει όλα τα μαθήματα. Λες το Σεπτέμβρη να γίνει η καλή και να ξεμπερδέψω; Πληρώθηκα μετά από δυο μήνες. Τα καθήκοντά μου σαν dog sitter ολοκληρώθηκαν με επιτυχία, και εγώ και το σκυλί είμαστε ζωντανοί, αυτός δεν έπαθε κατάθλιψη κι οι μελανιές και οι ουλές μου δεν είναι μόνιμες. Οι ξενιτεμένοι γύρισαν από τη Ρώμη, το αεροπλάνο της Ryanair όχι μόνο δεν έπεσε, έκανε και καλή προσγείωση. Αποχαιρέτισα τον άλλον που έφευγε πάλι για Καναδά. Θα 'πρεπε λίγη από τη φόρα, την ένταση και το άγχος των ημερών να έχει φύγει.
Μένουν κι άλλες εκκρεμότητες. Πάντα έτσι δεν είναι; Κάνω τη λίστα. Οι γάμοι. Χέστηκες, στη χειρότερη δεν πας, δε θα πάθεις κατάθλιψη που δε σου βγαίνει ο λογαριασμός για ρούχα και παπούτσια. Δεν είναι καν δικοί σου οι προς κρέμασμα. Δουλειά θα βρεις. Στείλε δυο βιογραφικά ακόμα, δεν έχεις σπαμάρει όλο το σύμπαν. ΑΚΟΜΑ. Η εξάτμιση. Ντάαααξει ρε παιδί μου, και τι πως κάνει σαν να έβαλαν τρένο στα Χανιά; Θα το πάει ο πατήρ στο συνεργείο το αμάξι! Όταν ένας άντρας είπε ότι θα κάνει κάτι, θα το κάνει, δε χρειάζεται να του το λες κάθε έξι μήνες! Η εξεταστική του Σεπτέμβρη. You've got it in the bag λέμε, μην αγχώνεσαι μωρή. Οι άνθρωποι κι οι σχέσεις τους αλλάζουν, χωνεψέ το! Για δυο βδομάδες θα είσαι μια καλή νοικοκυρά, δούλα και κυρά. Το έχεις ξανακάνει, τι σκάς; Και προφανώς και κυρίως, το σκυλί... το σκυλί είναι μεγάλο. Αντί να λες ευχαριστώ για τα 15 χρόνια που σου έπρηζε με αγάπη και χαριτωμενιά τα παπάρια, σκέφτεσαι πως θα παρθεί η απόφαση για την ευθανασία. Εσύ δεν ήσουν πάντα η πιο σκληρή, η πιο ψύχραιμη του σπιτιού;
Είπα ότι κάπως έτσι δεν έχω όρεξη για διακοπές (πέρα από τα γαμωλεφτά, προφανώς); Είπα ότι κάπως έτσι το αλκοόλ δεν είναι ποτέ αρκετό για να ξεχάσω όσα με κυνηγάνε; Είπα ότι κάπως έτσι μου κόβεται η ανάσα καμιά φορά, και βλέπω τον κόσμο να με προσπερνάει με ταχύτητες που δε μπορώ με τίποτα να προλάβω;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου