Dear Santa...

"Σε παρακαλώ πολύ, να μου φέρεις μια καραμπίνα δώρο, για να την μπουμπουνίσω στον γκαντέμη που μου κανε ποδαρικό φέτος!"

Ευχαριστώ

**Μην βιαστείτε να πείτε ότι είμαι γκρινιάρα, πριν διαβάσετε τα παρακάτω...


Θυμάστε το προηγούμενο δυσάρεστο νέο με το τρακάρισμα; Εχω κι άλλο... όχι τρακάρισμα, αλλά δυσάρεστο νέο! Ξημερώματα Σαββάτου, μας ανοίξανε το μαγαζί και μας κλέψανε! Ευτυχώς, δεν είχα αφήσει πολλά χρήματα, μόνο καμιά 30αρια ευρώ σε κέρματα για το ταμείο! Ευτυχώς επίσης, δεν πήρανε τπτ άλλο εκτός απ αυτά! Μόνο τα συρτάρια και τα ντουλάπια κάνανε άνω κάτω, αλλά δεν βρήκανε τπτ άλλο και φύγανε! Δυστυχώς η ζημιά στη τζαμαρία και στις κλειδαριές ξεπέρασε το 100ρικο.... λες και μου περίσσευε τέτοιες μέρες! Εκεί που λέω δόξα το Θεό, αρχίζω τα βοήθα Παναγιά και προσπαθώ να θυμηθώ, ποιος πούστης μου κανε ποδαρικό φέτος! Δεν μπορώ να θυμηθώ ρε γμτ...

Τέλος πάντων σκέφτομαι και προσπαθώ να ηρεμήσω... Ohmmmm... Σάββατο είναι, ας μην κάτσω μέσα και χαλαστώ άλλο! -Τι θα κάνουμε σήμερα ήρωα; -Εσύ κάνε ότι θες, μου απαντάει! Εγώ από τις 7 μέχρι τις 9 θα δω αγώνα, αλλά μετά κανονίζουμε να πάμε καμιά βόλτα! -Οκ... μια χαρά. Κάνω τα σχετικά τηλ σε κάποιους ξεχωριστούς e-φίλους και κανονίζω, επίσκεψη για να τους γνωρίσω από κοντά! Ολα ήταν καλά, μέχρι την ώρα που μπήκα στο σπίτι μου και άρχισα να ετοιμάζομαι.... Με το που βγήκα απ το μπάνιο, αντίκρισα τον Αρη πάνω στον διθέσιο καναπέ...



Γκρρρρρ...... Πέρυσι είχε φάει τον τριθέσιο... Φέτος αυτόν.... E του χρόνου, λέω να γίνω γιόγκι και να κάθομαι σε μαξιλάρες! Ohmmmmmm........

Προσπέρασα το χάος στο σαλόνι, έκανα πως δεν το είδα και ξεκίνησα για να συναντήσω τα φιλαράκια μου :) Δεν πρόλαβα να φτάσω λεωφ. Καρέα, χτύπησε το τηλ! Ηταν ο ήρωας, που μόλις είχε ξυπνήσει και προφανώς πήγε να κάτσει στο σαλόνι για να πιεί το καφεδάκι του!
-Το είδες; Ρωτάω! -Ναι...
-Ενα είναι το σίγουρο.. σ αυτό το σπίτι, δεν βαριέσαι ποτέ!!! -Αστα να πάνε...


Μάζεψε το χάος, έφτιαξε καφεδάκι κι έκατσε να παρακολουθήσει τον αγώνα!
Εγώ, έφτασα επιτέλους στον προορισμό μου... ένα ζεστό και γεμάτο αγάπη σπιτικό!Φτιαγμένο με πολύ καλό γούστο και πολύ μεράκι!

Οι φωτό που βλέπετε -εκτός απ τον καναπέ μου- είναι από εκεί, τραβηγμένες φυσικά, με την άδεια των φίλων μου :) Η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα πίνοντας ζεστό καφεδάκι και κουβεντιάζοντας δίπλα στο αναμμένο τζάκι! Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση παιδιά! Ηταν ότι καλύτερο για μένα, τη συγκεκριμένη φάση της ζωής μου :)Πέρασα πολύ όμορφα και χάρηκα πολύ που σας γνώρισα! Ελπίζω κι εσείς :) Ευχαριστώ για όλα ;)

Την παράσταση βέβαια, την έκλεψε το σκυλάκι σας, το οποίο το έχω εδώ σε αποκλειστικότητα για να το θαυμάσουν κι οι υπόλοιποι φίλοι μας χα χα χα χα



Οταν γύρισα σπίτι, ο ήρωας με περίμενε για να βγούμε! Μια επίσκεψη ξανά στο Ρακουμέλ ήταν ότι έπρεπε! Πήγαμε να πιούμε να ξεχάσουμε τον πόνο μας και οι δύο πάλι! Μπορεί να σκέφτεστε το οτιδήποτε... θα χετε δίκιο... όμως πραγματικά... ας τα πάρουν όλα... ας καεί το σύμπαν... Την ψυχή μας, δεν θα μπορέσει να την πάρει κανείς! Χαμογελάστε.. Μια ζωή την έχουμε ;) Παράταση σ αυτόν τον αγώνα δεν έχει!!! Φιλιά πολλά

Αναρτήθηκε από D.Angel στις 7:55 μ.μ. 20 σχόλια